Mensenrechten of plichten?

Deze week weer eens door een interview met mijn neus op bepaalde feiten gedrukt. Het opkomen voor Mensenrechten is nog steeds actueel. Misschien wel actueler op dit moment dan de jaren hiervoor.

Als ik via Google wat meer informatie probeer te vinden over de Rechten van de Mens kom ik mooie spreuken tegen. ‘Geen mens is illegaal!’ Wow dat is een mooie! Of gewoon artikel 1 van de grondwet: ‘Alle mensen worden vrij en gelijk in rechten en waardigheid geboren.’ Ja, ook mooi, als ze tenminste geboren mogen worden! En of ze overal gelijke rechten en waardigheid hebben? U en ik weten het antwoord. Was het maar zo’n feest! Een feit is dat 68 jaar met prachtige verklaringen over de rechten van de mens wel verbetering hebben opgeleverd maar juist in deze tijd weer onder grote druk zijn komen te staan.

In beginsel zijn het 30 verklaringen van de Rechten van de Mens die op schrift zijn gesteld. Daarna zijn er nog vele verklaringen en protocollen verschenen. Steeds genuanceerder, beter geformuleerd en verder uitgewerkte rechten van de mens. Want blijkbaar hebben mensenrechten heel veel woorden nodig zodat er niemand onrecht hoeft te lijden. Het gaat net als met de wetgeving in ons land. Steeds meer regels, steeds meer wetjes waar je je aan moet houden. Maar de situatie wordt daar vaak niet beter op.

Dan toch maar weer terug naar artikel 1. Het eerste deel verwoordt het recht van ieder mens en dat is heus fijn om te weten. Maar het tweede deel is meer een plicht want er staat met zoveel woorden: ‘Alle mensen behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen.’ Ik had het zelf niet mooier kunnen verwoorden. Als we alleen dat eerste artikel eens wat serieuzer zouden nemen. Dan zou de wereld er volstrekt anders uitzien!