Kerstmis

Lastig hoor, een vriendin die snel boos wordt. Als ik begin juni zeg: “nog drie weekjes, dan gaan we de duisternis weer tegemoet” ontploft ze. Daarom zeg ik begin december liever “nog even, dan is Kerst weer voorbij en gaan we lekker richting zomer!” Zeker, er zijn genoeg lichtpuntjes in deze donkere dagen. Na de treurige wethouders-crisis brandt de reuzenkerstboom weer, en blikseminslagen zijn vooralsnog uitgebleven. Misschien zouden die lampjes stroom kunnen betrekken van zonnepanelen, maar je moet de risico’s niet groter maken dan ze al zijn…

Genoeg lichtpuntjes in deze donkere dagen

Ander lichtpuntje: de tiende Sprokkelroute was een groot succes, met onder meer sfeervolle laserstralen in de Kasteeltoren. En ook nog een overdekte ijsbaan! Op mijn noren kan ik daar niet uit de voeten, maar toch leuk.
Toch heb ik altijd een dubbel gevoel bij Kerstmis. De hooggespannen verwachtingen worden niet altijd waar gemaakt, zeker niet bij velen die geen harmonieus huwelijks- en gezinsleven (meer) hebben. En dan die afgezaagde Kerst-plaatjes op de radio! Na Marco Borsato’s “Het is Kéééérstmis!!” vind ik “the Drummer Boy” het ergst. Stel je voor: je hebt geen hotelkamer gereserveerd en moet in een stal slapen met je pasgeboren kind huilend in een voerbak. Komt er zo’n irritant joch je ook nog uit je slaap houden met zijn “parapapapam!”-trommeltje. Ik zou hem meteen door die os op de horens laten nemen, en die vervelende herders met hun blatende schapen erbij. En dan ook nog dat gezeur dat Kerstmis een tijd van bezinning zou moeten zijn. Ik bezin me 363 dagen per jaar, maar met Kerstmis even niet. Vrolijk Kerstmis allemaal!

Rinus Verweij