Burgemeester in de put?
Algemeen
105
keer gelezen
Begin oktober was ik bij een gedenkwaardige raadsvergadering getuige van de beëdiging van een drietal wethouders, twee mannen, één vrouw, die tot de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 onze gemeente uit het dal mogen loodsen. Ik was oprecht blij voor onze burgemeester, want ik had gehoord dat hij diep in de put had gezeten. Maar nu zou alles weer goed komen. Er was weer een college om hem terzijde te staan. Nu nog een paar vrolijke bezoekjes aan gouden bruidsparen en de glimlach op het gelaat van onze burgervader zou terugkeren. Maar het bleek allemaal niet zo erg te zijn. De burgemeester zat helemaal niet in de put! Hoe kon ik mij zo vergissen?
Mijn eigen geheugen is in wezen ook een soort put
Ik zal het uitleggen: kort voor de vergadering kwam mij een bericht van de gemeente onder ogen, waarin bekend werd gemaakt dat burgemeester Van Domburg persoonlijk in een put was afgedaald en daarna geholpen had met het lijmen van scherven. Ik wist eerst niet wat ik las. De politieke ontwikkelingen stemden niet vrolijk, en aan lijmen heeft onze burgemeester ongetwijfeld een dagtaak gehad. Maar in de put zitten? Zó erg was het toch niet? En inderdaad: bij nadere bestudering van dit bericht bleek het te gaan om archeologisch onderzoek aan de Koningshof. De putten bleken veel aardewerk en glas te bevatten, volgens de burgemeester: “Als amateurarcheoloog heb ik even mee mogen graven. Uit deze putten zijn unieke vondsten gekomen, die veel vertellen over de geschiedenis van onze stad.”
Putten zijn dus interessant voor archeologen. Etensresten geven een beeld van eetgewoonten in vervlogen tijden. Doordat onze voorvaderen geen kliko ter beschikking hadden dumpten ze beschadigd aardewerk in een put. Daardoor kun je nu nog geglazuurde scherven middeleeuws aardewerk aantreffen met een frisheid van kleur alsof het gisteren gemaakt is.
Tja, mijn eigen geheugen is in wezen ook een soort put; plotseling komt uit de grijze brei iets haarscherp naar voren. Maar of dat ooit met de laatste raadsvergaderingen gaat gebeuren...
Rinus Verweij