Van buxusmot tot ‘Mac’

Mijn voorjaarscolumn ‘Buxusmot en suiker’ heeft veel reacties opgeleverd. Tuinliefhebbers stuurden foto’s op van prachtige buxusstruiken met reacties als: ‘Dit is waar het naar toe moet: een gezonde rijke bodem. Daar zit de kracht!’ Of: ‘Ik behandel mijn buxus ook met goede voeding en die staat er prachtig bij’. Ik ontving foto’s van feromonenvallen met lokgeurvloeistof dat de mannetjesvlinders aantrekt. Ze vliegen in de val en kunnen er niet meer uit. Alarmerend veel berichten gingen over dode mezenjonkies, veroorzaakt door het vele gespoten gif dat ze via de buxusrups hebben binnengekregen.
Van hoveniers kreeg ik te horen dat er verschil lijkt te zijn tussen diverse rassen buxussen. Waar de ene buxus is kaalgevreten, staat een paar meter verderop een ander ras nog groen te stralen. Dit bevestigt weer eens hoe belangrijk biodiversiteit is. Verder kreeg ik de tip dat het moment en de manier van snoeien effect schijnt te hebben. Jonge scheutjes zijn minder geliefd onder de motten. Ik ben niet alwetend, maar ik observeer en hoop hiervan te leren. Zo weet ik dat ik het in ieder geval beter doe op volwaardige voeding dan op fastfood. Gezonde volwaardige voeding is natuurlijk geen volledige garantie dat mij niks kan overkomen, maar ik kom de herfst en winter gezond door sinds ik vooral onbespoten groente vers uit de tuin eet. Ik moest ook denken aan het experiment van een man die twee maanden alleen maar naar de ‘Mac’ ging voor zijn voeding. Na enkele weken moest hij zijn experiment stoppen, omdat zijn gewicht en bloedwaardes te risicovol werden om door te gaan. Tot slot nog een tip: de buxusmot heeft vier cycli per seizoen. Genoeg mogelijkheden dus om te experimenteren en ontdekken!

Ivon Vrolijk / klimaatneutraalijsselstein.nl