Aanvaller Jordy Keja van SV Lopik na zware tijd terug op niveau

LOPIK • De Lopikse aanvaller Jordy Keja stond na een ernstig bedrijfsongeval en een meniscusblessure twee jaar langs de kant. Zaterdag een week geleden gaf hij in het degradatieduel van SV Lopik tegen DVSU in zijn eerste optreden in de hoofdmacht als invaller meteen zijn visitekaartje af. Afgelopen zaterdag viel hij voortreffelijk in tegen Vriendenschaar. SV Lopik, nu definitief veilig, won met 3-1.

 De 22-jarige Jordy Keja voegde zich begin mei na een zware herstelperiode en een gerichte trainingsopbouw op verzoek van Mark Imandt weer bij de selectie van SV Lopik, die toen nog in degradatienood verkeerde. In het cruciale duel tegen DVSU viel hij 25 minuten voor tijd bij een 1-0 achterstand in. In blessuretijd scoorde Keja de gelijkmaker en kort daarna gaf hij de assist, waaruit Thijs Beekhuizen de winnende treffer scoorde. ‘’Ik kreeg dankzij mijn medeaanvallers heel veel ruimte, die ik dankbaar benutte,” zegt hij bescheiden. ‘’Ik zie het meer als een teamprestatie.”

Zijn ploeggenoten steunden hem. ‘’Het was voor iedereen schrikken, dat ik in de zomervakantie van 2021 tijdens mijn vakantiebaan bij een zonnepanelenbedrijf door het dak van een oude koeienschuur zakte. Ik kwam 8 meter lager op de betonnen vloer terecht,” vervolgt de student Bedrijfskunde die zijn laatste studiejaar ingaat. ‘’We moesten oude panelen verwijderen. Door een onoplettendheid ging het mis. Ik brak mijn bekken op drie plaatsen, verbrijzelde mijn elleboog, ribben braken en mijn gezicht lag voor de helft open met een gebroken jukbeen en kaak. Gelukkig had ik geen hersenschade.’’

Revalidatie

Het revalidatieproces duurde een jaar. ‘’Alleen voor het herstel van mijn arm bezocht ik een fysiotherapeut. In de sportschool ging ik dagelijks aan de slag om mijn lichaam weer in balans te krijgen. Mijn studie aan de Hogeschool Utrecht kon ik vanuit huis doen. Ik sloot voorzichtig aan bij de groep op het trainingsveld. Ik deed mee zonder duels aan te gaan, maar dat ging steeds beter. Een eerste wedstrijd werd gepland. Tijdens de laatste training voor mijn rentree raakte ik geblesseerd aan mijn knie. Er bleek een scheurtje in de meniscus te zitten. Een operatie volgde en ik moest weer een traject in om fit te worden. Eind februari was ik weer in staat om te trainen. Het niveau dat ik had, leek nergens op en ik was bang om duels aan te gaan. Via een aantal wedstrijden in het tweede elftal kreeg ik mijn zelfvertrouwen en het plezier in het voetbal weer terug. De bedoeling was dat ik de resterende wedstrijden van het tweede zou spelen en volgend seizoen weer bij de selectie aan te sluiten.’’
Mark Imandt verzocht hem nu al de overstap te maken. ‘’Ik dacht wellicht als invaller nog iets te kunnen bijdragen. Toen ik met Kevin Thie in de slotfase van het duel tegen DVSU werd ingebracht voelde ik me als een vis in het water. Wij gingen met een aanvaller meer spelen en de tegenstander was het even kwijt. Ik had geen directe tegenstander en na diepe ballen van Thomas Bakker kon ik gelukkig laten zien, wat ik in huis heb. Ik ben wel realistisch. Een zo’n wedstrijd bepaalt niet mijn huidige niveau, maar alle support van de club, mijn moeder en vriendin zijn niet voor niets geweest.”

Lopik wint met 3-1

Het veilige SV Lopik versloeg het Culemborgse Vriendenschaar met 3-1, waardoor de gasten degraderen. Bij de afdaling naar de vierde klasse hadden de Kuilenburgers zich nog niet neergelegd. De bezoekers gingen ervoor en kwamen op voorsprong. ,,We realiseerden ons, dat we alles moesten geven om te winnen,” aldus Lopik-trainer Mark Imandt, die voor het laatste voor de groep stond. ,,Met een prachtig afstandsschot maakte Melvin Lamens de gelijkmaker. Na rust was het twee keer Kevin Thie, die scoorde. De wedstrijd stond tevens in het teken van het afscheid van Jaco Borst, die 16 seizoenen in het eerste speelde, en Ardy de With (8 seizoenen). Jordy Keja viel weer voortreffelijk in. Ik hoop dat hij en de andere jonge spelers zich blijven ontwikkelen om van SV Lopik een stabiele derdeklasser te maken.”

Wim Kroone