De winter in aantocht?

Bijna ongemerkt gaan we dit jaar de winter tegemoet. De blaadjes vallen bijna geruisloos van de nog steeds bladerrijke bomen. De winterjas nog vaak losjes open. En even in de tuin wat rommelen kan best zonder jas. Behalve na die ene nachtvorst een keer in het weekend is de ruitenkrabber nog niet uit zijn zomerslaap gekomen. Een meneer uit Iran zei in het weekend tegen mij; Het is nog steeds zomer! En ja, een beetje gelijk heeft hij wel. De nazomer duurde maar door.

Maar op het moment dat u deze column leest (een paar dagen na het schrijven) is de temperatuur hoogstwaarschijnlijk aan het zakken en wint de wind zijn herfstachtige terrein. In de weerberichten zie ik het woord sneeuw zelfs verschijnen. En dan tel ik in mijn achterhoofd voorzichtig de weken af tot kerst. De zomertijd is voorbij. Ik las een paar prachtige weerspreuken die wellicht toepasselijk kunnen zijn. Gewoon om de toon voor november even te zetten:

‘Vertoont november zich met snee, ‘t zal vruchtbaar zijn, ook voor ‘t vee. November heeft maar 30 dagen, maar dubbel wind en regenvlagen. November heeft op de loer gelegen, en komt tevoorschijn met veel regen. Houden de bomen hun blaren lang, wees voor een strenge winter bang. Zijn droevig de novemberdagen, de winter zal ons zeker plagen.’
Misschien niet erg opbeurend als u niet van de winter houdt. Daarom maar om af te sluiten een deel van een gedichtje van P. de Haas:

‘t Weer is doorgaans nog al knap;
De zon raakt in gevangenschap.
Toch tracht ze er nog door te boren,
En komt om 11 uur even gloren;
Wordt dan in nevelen vocht en zacht
Des middags weer naar bed gebracht.
De 2de helft (van november) komt enkele malen
Ons op een echte vorst onthalen.
Dat komt de boeren op verliezen
Daar bieten in de grond bevriezen.
Gewoonlijk loopt het niet zo’n vaart
De winterjas wordt nog gespaard.