Ik wil journalist worden

Er zijn nu al een aantal maanden verstreken en nog steeds mag ik u en jou elke woensdag, wanneer de Zenderstreeknieuws op de deurmat valt, verblijden met mijn circa driehonderd woorden lange columns. Tenminste, ik hoop dat deze emotie in u opkomt als deze krant in alle hevigheid wordt doorgebladerd en u de bladzijde bereikt waarop mijn stukje weer te zien is. Het is en blijft leuk om te zien en om te horen, dat steeds meer mensen ook daadwerkelijk ontdekken dat ik stukjes in de Zenderstreek schrijf en daarbij hoor ik de goede recensies mijn kant op komen, maar ook enkele tips, die zeer van toepassing kunnen zijn voor mij. Want natuurlijk zit achter alles een doel en ik heb mijn doel al jaren geleden ontdekt: ik wil journalist worden.
Ik wil mensen door middel van mijn nieuwsgierigheid op de hoogte brengen van het laatste nieuws en er zelf op uitgaan, om daadwerkelijk nieuws te verzamelen. Waar ik later terecht zal komen maakt mij geen biet uit, het enige wat ik wil is mijn droom najagen en die hopelijk ook verwezenlijken.
Als klein jongetje bedacht ik al verhaaltjes en schreef die op in een speciaal schriftje, die ik trouwens nog steeds heb. Wanneer mijn verhaaltjes klaar waren, werden deze voorgedragen aan mijn publiek, oftewel mijn familie, die deze fantasierijke verzinsels aanhoorde en beoordeelde. Eerst was ik heel stellig dat ik schrijver wilde worden, maar langzamerhand ben ik toch de kant van de journalistiek gaan kiezen. Dat komt vooral door mijn trek naar avonturen en de wil van het ontdekken van dingen, om meer van de wereld te gaan zien.
Een column is eigenlijk weer dat verhaaltje dat ik vroeger schreef, alleen zijn dit geen verzinsels, zoals toen. Met alle plezier tik ik deze stukjes weg, op mijn laptopje op de bank en dan besef ik steeds weer hoe enorm leuk ik het vind om dit te doen.
Ik kan het wel een eeuwigheid volhouden.

Bram Wijnholt