Eindelijk gaat het Kasteelpark open

De aanleg van het Kasteelpark is een historie op zich geworden. Ruim 27 jaar werden er plannen gemaakt voor het steeds verder verwilderende terrein rondom de historische kasteeltoren aan het Kronenburgplantsoen. Een deel van de wethouders, die het dossier ‘kasteelterrein’ in portefeuille had, kijkt voorafgaand aan de opening terug

IJSSELSTEIN – In allerlei samenstellingen werd er decennia lang over het terrein gediscussieerd. De wildste plannen werden ingediend: van woningbouw tot een park met museumfunctie en herbouw van het kasteel met slotgracht. Het werd het park zoals het er nu ligt: met groene contouren, een tuin en plein, enkele majestueuze bomen en een zichtbare kasteeltoren. De opening haalde niet de gedenkwaardige 29 maart 2014, zoals in 2012 nog optimistisch door de raad werd geopperd, maar wordt Monumentendag 2018: zaterdag 8 september.
“De wethouder die het kasteel in 1888 gesloopt heeft is er niet bij”, concludeert oud-wethouder Peter Doesburg droog. Hij had het dossier van 2006 tot 2010 in zijn beheer. Herbouw van het kasteel kon niet: “Dat mocht alleen met de oorspronkelijke stenen en die waren weg. Graven mocht ook niet in verband met het bodemarchief.” En het aangekochte Groene Kruis Gebouw was een heet hangijzer: “Slopen of gebruiken voor horeca.” Van Doesburg liet een dik boekwerk maken met historie en prenten van het oude kasteel om te gebruiken voor verdere plannen. “Zelfs de onderaardse gangen en het onderzoek van mevrouw Klein Sprokkelhorst zijn er beschreven.”

Varianten

Rob de Vries nam in 2010 het stokje over. “Ik kreeg van Peter 20 van die boeken en de opdracht mee: ‘Zorg voor het Kasteelpark’. Ik keek niet met zijn bevlogenheid maar als bestuurder en koos uiteindelijk voor het Kloosterplantsoen als prioriteit, wat al genoeg gedoe opleverde. Ik wilde van het kasteel geen politiek verhaal malen. Gelukkig kwam Huib Veldhuijsen als raadslid met een plan voor het terrein. Daar hoorde ook het heikele punt Kruisgebouw en horeca bij, waarover de meningen fundamenteel verschilden. Ik heb alle varianten gezien.” In 2014 nam Veldhuijsen het als wethouder over. “Het Kruisgebouw stond er nog, er was nog een actiegroep actief, maar er werden ook ontwerpen voor het Kasteelpark gepresenteerd. En dan was er nog de middenstand en discussie over parkeergelegenheid.” Zo kwam het in 2017 bij Vincent van den Berg terecht. “Het werd een prestigedossier om binnen de tijd en budget af te ronden. De plannen werden echter steeds duurder omdat ze steeds wijzigden; er werd asbest gevonden en we moesten wachten op vleermuizen. Vooral burgergroepering BB+W stak er veel tijd in, daar was ik niet altijd blij mee”, grapt hij. Toen Doesburg 9 maanden later weer terugkwam was het project iets over budget en over tijd. “Het ontwerp lag er en ik zorgde voor de verplaatsing van het beeldje van vrouw Berthe en het beeld van Fulco de minstreel.”