De halve huiskamer als kerstlandschap

Kerst in optima forma: bij Bert en Riet Pas is er geen ontkomen aan. Meteen achter de voordeur van hun appartement aan de Praagsingel is de eerste kerstversiering al aangebracht en binnen staat de kerstboom. Maar het mooist is toch het kerstlandschap dat sfeervol de halve huiskamer beslaat.

IJSSELSTEIN – Het begon 16 jaar geleden met de eerste grote aankoop bij een tuincentrum in De Bilt. “Uitverkoop, met een dikke korting. Daar hebben we onze eerste grote slag geslagen”, vertelt Bert. En het kerstlandschap groeit gestaag verder. “We gaan elk jaar naar Intratuin in Duiven. Dat is enorm groot en met een grote keuze ook op Duitsland gericht. Ze hebben er zo veel! We doen ideeën op en komen er nooit met lege handen vandaan.” Echtgenote Riet vindt het niet erg dat haar huiskamer ieder jaar wordt verbouwd. Ze is trots op de hobby van haar man, die de zelfs standaard Gerbrandytoren gedetailleerd heeft aangepast met rode lichten zoals op de echte toren, en naast een stukje IJsselstein – met molen, genoemd naar de gulle gever Betsy – het stukje Utrecht mét verlichte Domtoren heeft gebouwd. Daarnaast ligt een stukje natuurgetrouw Amersfoort en vliegveld Soesterberg; met hangar en vliegtuigen. Het landschap eindigt met een Oostenrijks dorp, waarvan alle onderdelen echt uit Oostenrijk afkomstig zijn. “Ik doe de poppetjes.” En alles is in zachte kleuren verlicht: “Geel; geen kermis van fel wit licht, kleur en geluid, want daar houden we niet van.” Trots laat Bert zien hoe alle draadjes en stekkerdozen zijn weggewerkt en hoe de vliegtuigen en helikopter – ook verlicht – in bijna echte wolken van engelenhaar onzichtbaar bevestigd onder het plafond hangen. “Al doende improviseer je verder.”
Het dressoir, waarop het allemaal begon, is verdwenen. “Het hele landschap rust op bananendozen met dikke tempexplaten.” Zelfs de buren Nel en Leo ter Horst zijn trots op het landschap. “Wij komen hier genieten van het uitzicht.” Een eigen kerstlandschap zit er niet in: “Daar moet je feeling voor hebben zoals Bert. Wij zijn niet zo technisch.”

Het landschap verandert elk jaar. “Maar het IJsselsteinse hoekje niet, dat is van mij”, lacht Riet. “We hebben ook nog een sneeuwbrug en de Notre Dame, maar die hebben het dit jaar niet gehaald. Elk jaar pakken we alles uit en bepalen we wat neerzetten.” De uitwerking is overal even gedetailleerd. Bert vertelt hoe hij in de verlichte helikopter ook een piloot heeft geplaatst. “Zijn benen moesten er wel af, anders paste de verlichting niet. Maar daar zie je niets van.” Volgend jaar wacht een nieuwe stap: het dorp op schragen omhoog brengen, om niet op de grond te hoeven zitten om weg te dromen bij het dorp. Stiekem zou Riet ook wel eens een jaar een versierde schouw in de kamer willen. “Maar Bert vindt het dorp zo leuk. Dat plezier wil ik hem niet ontzeggen.” Het opbouwen begint altijd op 12 november.”Na mijn verjaardag. Met een knop kunnen we elke dag de verlichting doven en het opruimen doen we op één dag: op 2 januari is het feest voorbij.”