Klem

Verdraaid nog aan toe, het valt allemaal niet mee. Nee, dit is geen zeurverhaal van een vermoeide bestuurder. Het is een zucht van, ja van wat eigenlijk?
Stel je hebt het voor elkaar: mooi plan, schappelijke projectontwikkelaar, voldoende sociale woningbouw – huur en verkoop – en een mooie mix voor elk wat wils. Ook de mensen in de buurt van het nieuwe project zien het zitten en alle bezwaren zijn uit de lucht. De grondeigenaar is bereid tegen een schappelijke prijs de grond te verkopen. De gemeenteraad is akkoord met het plan, dus de vergunningen kunnen worden afgegeven. Kortom, een fantastisch project!

Dit is geen zeurverhaal van een vermoeide bestuurder

Niet dus; de grond ligt voor een gedeelte buiten de rode contouren. Dat zijn de grenzen die om de bebouwde kom van een gemeente heen liggen waarbuiten niet mag worden gebouwd. De provincie houdt dit scherp in de gaten want die contouren beschermen het landschap, of soms een natuurgebied. En die provincie zet dus een streep door de plannen.
Milieuorganisaties blij en de beschermde oranje gevlekte hagedis of mini vleermuis weten dat hun woongebied behouden blijft voor de komende generaties.
Dan toch maar proberen die rode contouren bij de provincie aangepast te krijgen. Daar zullen mensen vervolgens bezwaar en beroep tegen aantekenen. Dat eindigt uiteindelijk voor de Raad van State. Die zullen nagaan of alle stappen qua proces ordentelijk zijn genomen en of alle wettelijke kaders zijn gerespecteerd. En ondertussen ben je een paar jaar verder en is er nog geen huissleutel aan nieuwe bewoners overhandigd.
Dus vertelt u het maar. Wat is dat voor een zucht? Een klemmende zucht denk ik.

Yolan Koster-Dreese

wethouder Montfoort