Vakantie voorbij

Gelukkig! De vakantieperiode is voorbij. De eerste pepernoten liggen alweer in de supermarkt. Dus alles wordt weer normaal. “Vakaansie is nie aalles” zong Tineke Schouten, en gelijk had ze.

Vakantie zou eigenlijk verboden moeten worden. Wat een ellende! Inpak-stress, gedonder met boekingen en reisverzekering, dringen bij het inchecken op het vliegveld, bagage zoek… Wie met de auto gaat riskeert files of pech. Kamperen is rampzalig vanwege buren die een nachtritme hebben dat ik ooit als student had.
Een duur hotel biedt ook geen soelaas, want er zijn altijd aso’s die ‘s nachts lallend over de gang zwalken nadat ze met stapels handdoeken hun ligplaatsen bij het zwembad alvast hebben afgebakend.
Als je zelf zo wijs bent om niet op vakantie te gaan, kun je toch van juni tot september geen zaken doen omdat er altijd een onmisbare leverancier of functionaris aan de Rivièra ligt te lanterfanten. En van december tot april begint de ellende opnieuw, omdat iedereen zo nodig op wintersport moet. De opbrengst van toerisme weegt niet op tegen de milieuschade en de economische nadelen van al dat gereis en geluier.
Een andere reden waarom ik het einde van de vakantie toejuich is het begin van het politieke seizoen. Heerlijk! Alle drama-genres komen weer voorbij: de Koningsdrama’s van Shakespeare, de kluchten van wijlen John Lanting, de soap-intriges van GTST…
Toch vraag ik me soms af hoe lang het zou duren voordat de burger het zou merken als burgemeester, wethouders en raadsleden niet zouden terugkomen van reces. België was ooit ruim een jaar stuurloos door een slepende kabinetsformatie. Alles liep op rolletjes…

Rinus Verweij