Zinloze maanden

De feestdagen zijn voorbij. Bah. Ik kan in september al beginnen met toeleven naar de kerst.

Ik ben een echte kerst-junkie. Op het moment dat Chris Rea weer naar huis begint te rijden in zijn kerstklassieker gaan de remmen los. Ik denk aan de gezellige dagen, de lampjes en de warmte. Ik ben geen enorme versierder, ik heb momenteel ook geen eigen huis dus dat is sowieso lastig, maar ik kan genieten van de versieringen van anderen. En op mijn werk weten ze ook dat ik van de kerst hou. Daar is het wel een half bordeel aan kerstlichtjes en -slingers, toeters en bellen. Ik heb weleens gezegd dat ik de winter haat, maar kerst is een hoogtepuntje.

Uiteraard vier ik het altijd met familie. Dit jaar zat ik vier dagen vol. Familie-schoonfamilie-familie-schoonfamilie. Ik kon mijn geluk niet op. En of ik nou zoveel bijzonders doe? Nee eigenlijk niet. Spelletjes, cadeautjes, lekker eten…Het standaard recept. Het is vooral het samenzijn dat zo belangrijk is voor me. Iedereen in de omgeving lijkt ook wat vrolijker, behalve in de supermarkten dan. Ik wil nog altijd eens een klapstoeltje meenemen en de dag voor kerst een uurtje met een thermoskan koffie gaan zitten kijken. Gewoon kijken, naar mensen die hysterisch nog alle laatste zaken proberen te scoren.

Dit jaar was ik er trouwens ook zo eentje hoor, mijn vriend houdt niet zo van plannen dus op tweede kerstdag liepen we in de Appie. Opvallend rustig. Ik kan daar slecht tegen, mijn kerst moet perfect zijn. Niet hoeven denken aan die alledaagse dingen, maar je volledig richten op winnen met Monopoly, goede wijn drinken en vooral zo lekker mogelijk eten. Dat zijn eigenlijk de drie dingen die de meeste aandacht van me krijgen met kerst.

Tja, het is alweer voorbij. We gingen nog even richting oud en nieuw (vind ik níks an) en nu zitten we weer in die meest zinloze maanden van het jaar. Koud, donker, kil. Laat de kerstverlichting nog maar even hangen wat mij betreft. Die gezelligheid wil ik nog even vasthouden!

Merit van Schalkwijk
meritmaaktmee@gmail.com