Óf zoet óf bitter water

Ergens las ik dat uit een bron nooit de ene keer zoet water stroomt en de andere keer bitter. Het is gewoon niet mogelijk. Een bron levert standaard datgene op wat in de bron aanwezig is. Het geeft te denken in een tijd waarin de wereld schudt onder zoveel politiek onrecht.

Dichtbij gebeurt dit, gewoon in ons mooie stadje Oudewater en in het groot. Dat laatste hoef ik u waarschijnlijk niet uit te leggen. Flabbergasted. Geschokt werd de wereld wakker op 9 november. In alle analyses over hoe het zover heeft kunnen komen in Amerika gaan de meesten er vanuit dat ‘het niet gehoord en gezien zijn’ van een grote groep Amerikanen mogelijk een sterke drijfveer is geweest. Iets negatiefs heeft iets negatiefs veroorzaakt.

Meneer Trump draait inmiddels al aardig bij. Zijn bron lijkt nu ineens ook wat zoet water te kunnen geven.

Zouden we ditzelfde ook hier dichtbij mee gaan maken? In onze plaatselijke politiek? Als mensen aan de macht komen (goedschiks of kwaadschiks) lijken het ineens ook aardige lui te kunnen zijn. Maar een gewaarschuwd mens telt voor twee. Als er soms zo veel rottigheid uit iemand zijn strot kan komen, dat iedereen er door geschokt is die het hoort, dan moet ik toch aan bovenstaande woorden denken. Dat een bron maar één soort water kan geven, zoet of bitter.

Mannen en vrouwen van de politiek in Oudewater (en Montfoort, ach die kunnen dat ook vast gebruiken). Zorg dat jullie bron niet bitter wordt! Laat het zoete water van respect en verdraagzaamheid stromen. Luister naar hen die niemand ziet of hoort. De kaarten werden zowel hier in Oudewater als in de USA fors geschud. En het politieke spel moet weer verder ‘gespeeld’ worden. Maar speel het fair. Want door vals spelen vliegen vandaag of morgen de kaarten weer de lucht in.