Een nieuw boek

Een nieuw jaar ligt voor ons. Het voelt als een leeg en ongeschreven blad. Een nieuw boek wat je hebt gekregen waarvan je de eerste bladzijde verwachtingsvol openslaat. Op de achterkant van het boek staan alle welgemeende en liefdevol uitgesproken wensen voor het nieuw jaar.

Verschillende bekende namen uit de politiek, maatschappij of kerk hebben hun verwachtingen van de inhoud al uitgesproken. En in de colofon voorin staan de feitelijke gegevens van je leven. Leeftijd, geslacht, nationaliteit en economische situatie. In hoge mate zullen ze van invloed zijn op de inhoud van het boek wat dit jaar geschreven gaat worden. Het aantal bladzijden is vooraf door de uitgever bepaald. Maar voor de rest staat alles nog open. Het verhaal zal per dag geschreven worden. Van uw en mijn leven, van Montfoort en Oudewater, van Nederland en Europa, van Rusland en Amerika en ga zo nog maar even door.

Niemand kent de geschiedenis van 2017. Die wordt pas vanaf vandaag geschreven. Vers van de pers. Elke dag weer. Ongeacht de speculaties en verwachtingen van een groeiende economie en van dalende werkloosheidscijfers of stabiele inkomens.

Geschiedenis laat zich niet vooraf bepalen en trekt zich weinig aan van allerlei opinie onderzoeken. Dat heeft de geschiedenis van 2016 ons in ieder geval al ongenuanceerd geleerd. Dus hier staan we nu. Met een leeg boek in ons hand. Inmiddels zijn de eerste bladzijden voorzichtig geschreven. Soms kunnen we de inhoud van te voren een beetje bepalen (dat heet eigen verantwoordelijkheid), maar vaak ook helemaal niet. Zo gaan we samen het nieuwe jaar in. Van harte hoop ik net als ieder ander dat het boek 2017 een bijzonder boek mag worden. Geschreven met letters van hoop en verwachting ondanks de zwarte bladzijden die er hoogstwaarschijnlijk hier en daar gaan komen. Maar ik hoop bovenal dat we het allemaal geboeid uit mogen lezen! Een goed boek gewenst!