Ministerie van paradoxen

In ons spraakgebruik en in de media wordt het woord economie nogal eens gebruikt tegenwoordig. Berichten over de economie geeft veel mensen het gevoel dat het goed of slecht gaat in ons land. Op dit moment zijn de berichten over onze economie weer positief en dat stemt veel mensen tevreden en bepaald zelfs een gevoel van veiligheid en geluk. Weet u wat het woord economie eigenlijk betekent? Volgens Wikipedia komt het woord economie uit het Grieks (oikos betekent huis en nomos betekent regel) en samengevat betekent het letterlijk huishoudkunde. Het is erop gericht om de inkomsten en uitgaven zo gunstig mogelijk te besteden. Voor mij nog een duidelijk verhaal ook al is lang niet alles hiermee over economie gezegd.

Ergens anders lees ik: Economie gaat over de wensen van de mensen en hoe ze proberen die wensen te vervullen. Het gaat om de behoeften en de manier waarop daarin wordt voorzien. Het is best een complexe materie. Economie is dus ook niet alleen gebaseerd op cijfers en berekeningen. In onze tijd is het uitgegroeid tot een algemene wetenschap die zich bezighoudt met de menselijke behoeftebevrediging.

De economie bestudeert keuzes die mensen maken en stemmen daar de productie, consumptie en distributie van goederen en diensten op af. Onze economie wil de behoeften van mensen graag wat extra aanwakkeren. Hoe gaan mensen meer kopen en lenen. De economie van meer, meer, meer. Men vindt het fijn om de economie vooral in koopkracht uit te drukken. Als je de wetenschap erachter kent dan begrijp je wel waarom. Dit zogenaamde wetenschappelijke jasje maakt het een ondoorzichtig en zelfs verraderlijk verhaal. Hoe ironisch is het dan dat in het nieuwe kabinet een ministerie is bedacht van economie en klimaat. Twee onderwerpen die elkaar flink kunnen bijten. De economie die roept we willen meer en het klimaat dat zucht, kan het eindelijk eens wat minder? Meneer Wiebes gaat er een harde dobber aan krijgen!