Herinneringen aan vroeger

In mijn vorige column schreef ik over insectenhotelpresentaties aan kinderen en het belang van de bijen voor ons voortbestaan. Recent gaf ik deze presentatie ook aan hoogbejaarden.

Vooraf werd me verteld dat ik er niet te hoge verwachtingen van mijn toehoorders moest hebben. Dus blanco, maar wel nieuwsgierig, betrad ik het zaaltje waar ieder op zijn eigen manier ouder was geworden. Het merendeel van de aanwezigen was hardhorend of dement.
Een dame bleef nukkig achterstevoren zitten. Toen ik mijn verhaal begon en vragen stelde kreeg ik wat respons, maar verder bleef het erg rustig. Een belangrijke reden voor het maken van insectenhotels, is dat 75 procent (!) van alle insecten is uitgestorven. Vooral door snelle technische ontwikkelingen na de Tweede Wereldoorlog: landbouwvelden werden met grote machines omgeploegd en met pesticiden bespoten om de voedselproductie te vergroten, want niemand wilde meer honger lijden. Op lange termijn werden de voedselproducten door de monotone bebouwing veel kwetsbaarder en is de biodiversiteit drastisch afgenomen. Toen ik de aanwezigen vroeg of ze zich herinnerden hoe het vroeger buiten was, zag ik gezichten oplichten. De ‘nukkige stoel’ draaide zich naar me toe: “Ja, toen was het prachtig. Overal langs de weg en in de weilanden bloeiden kleurige bloemen. Dat zie je nu niet meer.” Het verhaal van de ouderen was ontroerend mooi en tegelijk confronterend. Ik weet weer eens extra waarom ik bezig ben met Klimaatneutraal IJsselstein. Ik lever graag mijn bijdrage voor het gezond voortbestaan voor onszelf en onze kinderen. En om de wereld weer wat mooier te maken; uit respect voor alles wat leeft.

Ivon Vrolijk / klimaatneutraalijsselstein.nl