Sterk

Ik wil terugkijken en mijn hoop voor de toekomst verkennen. Er zijn kinderen geboren, huisdieren overleden, huizen opgeleverd en nieuwe vriendschappen gesloten. En er was verdriet over gestorven geliefden, faillissementen, benauwende muren en verdampte plannen. Zo’n jaar dus, waarin we elkaar op een andere manier hebben leren kennen.

Vertrouwen in de mensen die samen Linschoten en Montfoort zijn

In een hechte gemeenschap is dit alles ‘om de hoek’ te vinden. Iedereen kent wel iemand die Covid-19 heeft gehad en bijna iedereen kent iemand die daaraan is overleden. Maar er zijn natuurlijk ook mensen aan andere aandoeningen overleden. En dat afscheid is net zo schrijnend; uiteindelijk doet het er niet zo veel toe wat het laatste duwtje in het leven is geweest.

Het is ook fijn om te zien hoe we ons om elkaar hebben bekommerd. Een pannetje soep hier of een boodschapje daar. Dat is mooi om te zien. Net als de creativiteit om nieuwe wegen te vinden om wat zich aandient ook door te zetten in het nieuwe normaal. En dat maakt mij positief over de toekomst.

Het komend jaar gaat er veel gebeuren. Parlementsverkiezingen, beslissingen over het budget van de gemeente, kansen voor ondernemers om door te gaan, een vaccin tegen Covid-19. Maar ook opvang van nieuwe statushouders en kansen voor alle mensen op de arbeidsmarkt, een nieuwe school en omzien naar elkaar. Ik heb vertrouwen in de kracht van Montfoort. Ik heb vertrouwen in de mensen die samen Linschoten en Montfoort zijn.

Yolan Koster-Dreese

column wethouder | yolan koster - montfoort