Even voorstellen... Cor Cromwijk

Papekop - Cor Cromwijk (net 65) is een duurzame boer uit Papekop. Met hart en ziel runt hij samen met zijn vrouw Alie het boerenbedrijf met hun eigen kaasmakerij. Zijn motto daarbij is: ‘De natuur geeft je wat. maar je moet er ook wat voor terugdoen.’ Cor geniet van zijn werk en als er zich mogelijkheden voordoen om de natuur een handje te helpen dan doet hij dat graag.

Door Margreet Nagtegaal

Op en rond de boerderij zorgt hij voor de natuur. Weidevogels beschermen, een goed slootbeheer waardoor er meer bloemen aan de waterkant staan en bij de inrichting van het erf plantte hij hagen voor de zangvogels.

Het zijn zomaar een aantal voorbeelden van goed natuurbeheer. Maar Cor ging vorig jaar nog een stapje verder. Toen vorig jaar het asbest geruimd moest worden van zijn schuren besloot hij om op het dak gelijk maar 16 zonnepanelen neer te leggen.

Led-verlichting

“Dat bevalt heel goed, als je ziet dat nu al (in de winter) de meter flink naar beneden gaat word ik daar erg blij van.”

Hij verving ook zijn verlichting in led-verlichting.

“We hebben hier onze eigen kaasmakerij en willen alles zo natuurlijk mogelijk laten rijpen. Als je dan zonne-energie kunt gebruiken is dat heel mooi.”

Patent

Zijn boerenkaas is tot ver buiten Papekop bekend. Wekelijks zijn er proeverijen in hun kaaswinkel en klanten komen speciaal naar hen toe. “Elk bedrijf heeft zijn eigen smaak”, weet de duurzame boer. Ze ontwierpen samen met de kinderen zelfs een klein kaasje met een groen hart met kruiden erin. Het kreeg uiteraard een toepasselijke naam: “Kaas uit het groene hart.” Een subliem idee waarop ze patent hebben aangevraagd.

Evenwicht

Cromwijk geniet ervan om aan klanten in hun winkel iets van het boerenbedrijf te vertellen. Als hij zijn koeien aan het melken is heeft hij geen behoefte aan muziek uit een radio. “Er zitten hier zoveel zwaluwen in de schuur, dat is prachtig om naar te luisteren.” En ook die zwaluwen doen weer hun best om de vliegen te vangen rond de koeien zodat het gebruik van pesticiden minimaal is. “Zo kan je altijd een soort evenwicht bewaren.”

Het maaien van de slootkant doet hij liever niet in het voorjaar. “Jonge kuikens en haasjes kunnen zich er goed verschuilen en waterplanten krijgen de kans om zaad te vormen.” Bijen en vlinders gedijen daar weer goed bij.

Voor de toekomst weet Cor dat zelfvoorzienend worden het ideaal is maar hij is nu al blij met wat ze nu bereikt hebben aan duurzaamheid.