Sprokkelhorst
Het is alweer 13 jaar geleden dat een spontaan initiatief vanuit de Vrienden van het Stadsmuseum (tegenwoordig Museum IJsselstein) leidde tot ‘De kerstavond van mevrouw Klein Sprokkelhorst'. Tien jaar lang was het een sfeervol IJsselsteins evenement in de donkere dagen voor Kerstmis. Naamgeefster was een legendarische ‘zieneres' die in de jaren '30 de kasteeltoren met een wichelroede op onderaardse gangen onderzocht en later de kinderkamers van paleis Soestdijk zuiverde van aardstralen, en zo het voortbestaan van de monarchie waarborgde. Door naamgeving, tijdstip en gebruik van historische locaties in de binnenstad creëerde Sprokkelhorst met toneel, kerstverlichting en -versiering, muziek en zang een unieke Dickens-sfeer en mooie promotie voor IJsselstein. Ik heb er zelf met veel plezier enige jaren als Ridder Roderick in de kasteeltoren aan meegewerkt. Helaas stopte de organisatie na tien succesvolle jaren, omdat het evenement, inclusief de bezoekersaantallen, uit zijn jasje groeide. Pogingen om met een zomers Vaudeville-evenement bij de kasteeltoren een nieuwe Sprokkelhorstweg in te slaan, strandden door corona, maar vertaalde zich later in twee succesvolle edities Verborgen Tuinen; weer met uiteenlopende voorstellingen op sfeervolle locaties. Op 3 september lanceerde Sprokkelhorst nog een nieuw evenement: Aqua Musica; een viertal optredens vanaf boten in de stadsgracht. Net als veel andere bezoekers heb ik vanaf de wal, met picknickmand en wijn, genoten van de voorbijvarende artiesten die muziek en dans uitvoerden; van country tot opera, orgel en flamenco. Wat mij betreft voor herhaling vatbaar, al zou ik - met mijn vrijheid als columnist - ook willen pleiten voor de herstart van De kerstavond...