Badmeester Ben zwaait af bij Lobeke
AlgemeenLOPIK • Na een dienstverband van 44 jaar neemt Ben Oskam afscheid van zijn geliefde Lopikse zwembad. De 62-jarige inwoner van IJsselstein liep indertijd als ‘jong broekie’ binnen in het Lopikse openluchtzwembad Lobeke. Een uitstekende loopbaanplanning, die de gemeente Lopik hem aanbood, hield hem binnenboord. Maar nu vindt hij het tijd om te stoppen. Zijn besluit is langzaam gerijpt.
De in Lopik zo bekende Ben Oskam heeft zich geen moment hoeven te vervelen in het openluchtzwembad, dat beschikt over een 25-meterbad met glijbaan en een instructie- en kleuterbad. Sinds de opening in 1970 zijn er ontelbare zwemlessen gegeven. Het schoolzwemmen telt steevast als een uitje voor de kinderen en de jaarlijkse zwemvierdaagse is nog steeds in trek.
‘’In 1979 trad ik met een mavodiploma op zak in dienst bij de toenmalige exploitant Lucas Pesie,” vertelt Ben Oskam met een glimlach. ‘’Hij zocht iemand die van aanpakken wist. Ik was voor hem de aangewezen persoon, want ik kom uit een groot gezin en stilzitten was er thuis niet bij. Een jaar later nam de gemeente Lopik de exploitatie over en ik trad in gemeentelijke diens als assistent-beheerder sportaccommodaties. Ik haalde de benodigde papieren van het gekwalificeerd geven van peuterlessen tot bewegingsactiviteiten voor ouderen. Dankzij deze diploma’s maakte ik stappen op de maatschappelijke ladder en zag de noodzaak niet om elders aan de slag te gaan.”
Vele ogen
Veiligheid en hygiëne stonden altijd voorop bij Ben Oskam in zwembad Lobeke. De aangescherpte regelgeving volgde het personeel trouw. ‘’Met gemiddeld 50.000 zwemmers per jaar zijn vele ogen op je gericht,” vervolgt de 62-jarige Oskam, die gebruik maakt van zijn prepensioen. ‘’Iedereen ziet en hoort ons. De ouders verwachten van ons dat kinderen veilig kunnen zwemmen. Dit is bij ons in goede handen. Ik heb de tijd gekregen om mijn mogelijke opvolger Gerben Ruissen in te werken. Ik ga mijn werk, collega’s en de enthousiaste vrijwilligers enorm missen. Na de dreigende sluiting in 2020 – in 1995 had ik al zoiets eerder meegemaakt – heb ik voor mezelf een stip op de horizon gezet. Ik wilde niet stoppen als het zwembad zou sluiten, maar werken tot mijn 67ste wilde ik ook niet.’’
Sluiting
Twee jaar geleden is er iets bij hem geknapt. ‘’Ik was ondersteboven van het feit, dat iemand van de gemeente mij telefonisch mededeelde dat het zwembad mogelijk ging sluiten. Ik hoefde mij geen zorgen te maken, want er was een goed sociaal plan. Ik zag dat niet zitten, want ik wil graag werken voor mijn geld; elk jaar een feestje maken van het diplomazwemmen; ouderen hun baantjes zien zwemmen en zo kan ik nog wel even doorgaan.’’
Tijdens de coronaperiode rijpte het idee om te stoppen. ‘’In mei van dit jaar hakte ik de knoop door. Mijn gezondheid is nog goed om met de familie leuke dingen te doen. Niet iedere zestiger is dat gegeven.”
Toekomst
De toekomst van het zwembad ziet er ondanks de gestegen energieprijzen nog goed uit, is zijn opvatting, mits er aanpassingen gedaan worden. ‘’We verbruiken 60.000 kwh per jaar, maar hebben nog geen zonnepanelen,” merkt Ben Oskam nog op. ‘’Met zonnecollectoren hebben we grotendeels het water verwarmd, waardoor er minder gas nodig was.’’
Hij draagt na al tie tientallen jaren met een gerust hart zijn taken over en is vast van plan te gaan genieten van wat er komen gaat. Voor stilzitten is hij niet bang. ‘’Ik ga me in mijn vrije tijd meer richten op het kweken van parkieten en andere hobby’s. Iedereen kon altijd een beroep op me doen. Misschien moet ik een cursus ‘nee zeggen’ gaan volgen.”
Afscheidsreceptie
Op vrijdag 17 september - de laatste dag dat het zwembad open is voor een frisse duik - is er van 13.00 tot 16.00 uur een afscheidsreceptie, waar iedereen de gelegenheid krijgt om Ben Oskam bij een hapje en een drankje uit te zwaaien.
Wim Kroone