Inlijven
‘Maar eens dan komt de tijd, waarop wij allen wachten. Dan gaan wij naar de grens, om de Belgen af te slachten!' Zo begint het strijdlied van de studentenweerbaarheden, wier gelederen ik ooit mocht versterken. Het lied verwijst naar de deelname van studentenschutterijen aan de Tiendaagse Veldtocht in 1831; ons militaire antwoord op de Belgische opstand tegen Nederlandse overheersing. Toen ik vorig jaar na enkele borrels onder het koken dit lied stond te zingen, gooide Femke de halve bestekbak naar mijn hoofd. Hoe kwam ik hier nu op? Door meneer Poetin. Onlangs vergeleek deze Kremlin-gremlin zichzelf met tsaar Peter de Grote (1672-1725) als rechtvaardiging voor zijn dodelijke spelletje Risk dat in Oekraïne al duizenden levens heeft gekost. Als Wladimir de Kleine al met een tsaar vergeleken zou moeten worden, dan toch eerder Ivan de Verschrikkelijke (1530-1584). Volgens Poetin heeft Oekraïne geen eigen identiteit en moet daarom bij Rusland worden ingelijfd. Dat wordt dus door hem bepaald en niet door de 44 miljoen Oekraïners. Stel je voor dat Nederland deze Poetindoctrine zou hanteren! Met geleende Duitse tanks zouden we over de A16 oprukken naar Antwerpen om Vlaanderen te bevrijden, want België heeft geen bestaansrecht. Of dichterbij: IJsselstein herstelt de vroegere Baronie door Lopik, Benschop en Polsbroek te annexeren en daarna vol te bouwen. Intussen wél oppassen voor Utrecht; als de bestuurders Dijksma en Van Hooijdonk polder Rijnenburg hebben volgebouwd rukken ze via IJsselstein misschien op naar de Lek. Daar ontmoeten ze burgemeester Fröhlich van Vijfheerenlanden, die wil slagen waar Hubert van Vianen ooit faalde en alsnog IJsselstein wil annexeren. Gelukkig zijn wij geen Russen…