Mijn eerste woordjes

14 maart 2022, 09:34

Het beeld staat nog altijd op mijn netvlies gebrand, nu zelfs meer dan ooit. Een kinderprentenboek met de titel ‘Mijn eerste woordjes'. Het lag in juli 2014 tussen de wrakstukken van vlucht MH17 in een veld in Oost-Oekraïne. Misschien was het kind van wie dit prentenboek was, vastgegespt in een vliegtuigstoel, erin aan het kijken toen het vliegtuig met een Russische raket door de loopjongens van Vladimir ‘Stalin' Poetin werd neergehaald, waarbij dit kind samen met bijna 300 passagiers de dood werd ingejaagd. De eerste woordjes werden de laatste… 298 mensenlevens opgeofferd aan de territoriumdrift van de boosaardige Tolkien-dwerg, die vanuit zijn boevenhol in het Kremlin op dit moment half Europa gijzelt in zijn Duistere Rijk. Dit prentenboek is symbolisch voor de zinloosheid van wat er al jarenlang in Oekraïne gaande is, met de huidige oorlog als - voorlopig - dieptepunt. Verbijsterend dat enkele advocaten bij het MH17-proces tegen beter weten in Oekraïne beschuldigen. Wat mij nog meer verbijstert is het treurige feit dat er nog altijd politieke kamikazepiloten in ons eigen parlement begrip tonen voor het schrikbewind van Poetin. Een dolk in de rug van de duizenden moedige Russen die, ondanks de vreselijke represailles, openlijk durven te protesteren tegen de neo-Stalinistische politiestaat die hun land geworden is. Ik prijs mij daarom gelukkig dat Forum voor Demagogie (‘Er komen tribunalen') niet meedoet aan de gemeenteraadsverkiezingen in IJsselstein. Ondanks mijn afschuw over de bouwplannen aan de Randdijk en de Kromme IJssel en andere kritiek op de gemeentelijke politiek, vind ik dat er redelijk fatsoenlijke mensen op de kandidatenlijsten staan. En ik prijs mij net zo gelukkig dat het MH17-proces onverminderd doorgaat.