Familie Langerak neemt afscheid van hun Jumbo Achterveld

IJSSELSTEIN • ‘Best even een dingetje. Maar trots op onze opvolger Ruben en ‘ons’ team. Want ondernemen doe je samen’, schreef echtgenote Lidi op social media over het afscheid van Jumbo van haar Arie. De laatste Langerak is gestopt.

Arie (70) was 32 jaar ondernemer in winkelcentrum Achterveld, maar werkte al vanaf zijn lagereschooltijd. “Mijn vader had een slagerij in de Kerkstraat. Samen met mijn vier broers moesten we regelmatig voor schooltijd folders rondbrengen. Ook in de regen.” Tegensputteren was er niet bij: “Je deed het gewoon; tere kinderzieltjes bestonden toen niet.” Terwijl de slagerij in 1962 overging naar supermarkt Kopak en daarna als zelfstandige Centra onder de vleugels van groothandel Schuitema, rolden vier van de vijf broers de supermarktbranche in. “In die eerste supermarkt zat een ambachtelijke Keurslager. Daar ben ik begonnen na mijn opleiding als slager.”

Arie verhuisde begin jaren ’70 mee naar winkelcentrum De Clinckhoeff, waar vader Langerak zijn tweede supermarkt opende. “Hij wilde voor elke zoon een eigen supermarkt. En dat is gebeurd. We zijn tijdens onze jeugd met het supermarktvirus besmet”, grapt Arie. “In de praktijk leren was toen heel gewoon.” Dat is voor opvolger Ruben Metselaar wel anders: “Ruben heeft allerlei hbo-opleidingen moeten volgen om de kans te krijgen een supermarkt te openen. Policy binnen het Jumboconcern. En dat terwijl hij al veertien jaar bij ons werkt. We gunden Ruben – en onze klanten – onze Jumbo, anders was ik al vijf jaar eerder gestopt.”

Op het moment dat Centra C1000 werd kwamen ook de echtgenotes in de bedrijven en werd de ‘familytouch’ nog meer voelbaar. Inmiddels zijn Arie en Lidi 47 jaar getrouwd. En het samenwerken ging ook goed: “Ik deed de administratie en sprong bij waar nodig. We vullen elkaar goed aan”, vertelt Lidi. “We deden ieder ons eigen ding en hadden ons gezin met drie kinderen; ook al ging het na werktijd wel vaak over het werk.” De kinderen zijn niet in de supermarkt gegaan. “Ze hebben wel parttime meegewerkt, omdat ze het zelf wilden. Ze zeggen nog steeds dat ze er veel geleerd hebben en maakten hun eigen keus. Die keus was er in onze jeugd niet: je ging de zaak in, zoals bij elk familiebedrijf gewoon was.”

In 1990 opende Arie en Lidi hun supermarkt in het nieuwe winkelcentrum Achterveld. “We konden alles zelf opbouwen, want alleen de muren stonden er.” Het bedrijf groeide: “De ramen verdwenen achter de stellingen en voor de speelhoek was geen ruimte meer. We zijn acht jaren bezig geweest om in 2002 een stukje aan te bouwen.” In 2015 volgde, als Jumbo, een verdere uitbreiding.” Maar het ‘kleinschalige’ bleef behouden: “We kennen onze klanten; het hoort bij de passie waarmee we ons werk doen”, aldus Arie. “We wisselden voor onze klanten guldens in bij de overgang naar de euro en steunen lokale doelen. Dat willen we behouden.” Ook al heeft dat volgens Lidi binnen de grote concerns vaak discussie opgeleverd: “We deden wel meer wat ze niet wilden, het zou niet binnen de formule passen, maar wij wilden ons eigen stempel drukken. Ook hadden we al snel een afprijsbak; iets dat twee jaar later pas officieel werd toegestaan.”

Arie - en Lidi - maakten hoogte- en dieptepunten mee. “Een hoogtepunt was de opening van onze supermarkt in 1990 door opa Langerak met onze dochter (11). Toen we als Jumbo openden was het Arie met zijn kleinzoon; de geschiedenis herhaalde zich”, vertelt Lidi. “Mensen denken dat alles komt aanwaaien, maar we hebben heel hard gewerkt en zijn trots op wat we hebben neergezet.” Dieptepunten: “Het verlies van jong personeel aan ziekte. Gelukkig hebben we ook een flink aantal werknemers dat meer dan 20 jaar bij ons werkt; dat is uniek in onze branche.” Arie vult een dieptepunt aan: “Dat verbouwen zó vertraagd wordt dat de innovatie al achterhaald is voor je kan beginnen. Of de prijzenoorlogen, elkaar zo beconcurreren is niet best.” Over de coronatijd; “De omzet is wel leuk, maar qua kosten komt er heel veel bij, het is veel improviseren door de maatregelen en het opvangen van heftig onredelijke klanten is bepaald geen pretje. Soms was ik blij met de aanwezige steun van personeel en klanten.”

Eindelijk pensioen

Arie gaat genieten van zijn pensioen: “Geen druk meer en meer tijd voor onze acht kleinkinderen en de oldtimer. Verder ga ik het allemaal maar een beetje ontdekken, want Lidi heeft haar uit de hand gelopen hobby nog: haar bloemenzaak Bloem van Li.La. Maar we nemen tijd voor elkaar; dat is ons ook in onze drukke werkzame jaren samen gelukt.” En wellicht samen boodschappen doen: bij Jumbo.

Lysette Verwegen