Aankomst vluchtelingen Oekraïne in Montfoort

MONTFOORT • De planning was dat dinsdagavond rond de klok van acht uur de bussen met vluchtelingen in Montfoort zouden arriveren. Het werd ruim half tien toen de twee Poolse touringcars na veel manoeuvreren zowel in de Hoogstraat als de Hofstraat arriveerden. Na een dagenlange rit van de Oekraïense grens via Polen en Duitsland was het voormalige pand van de Rabobank de eindbestemming voor de 38 vrouwen en kinderen. 

Toen het eenmaal zeker was dat de gemeente Montfoort een groep vluchtelingen kon gaan opnemen, werd dit pand, eigendom van de Hersteld Hervormde Gemeente Montfoort, daarvoor geschikt gemaakt. Door 30 vrijwilligers zijn er maandag nieuwe leidingen aangelegd, drie douches gebouwd, wanden opgetrokken, kamers gereed gemaakt, een eetzaal ingericht en tal van andere nuttige zaken aangepakt. Montfoortse samenwerking in optima forma. Kees van Dijke van de Hersteld Hervormde Gemeente is trots op wat er in zo’n korte tijd is gerealiseerd. Hij is al veel langer bekend met de Oekraïne, heeft daar vrienden wonen en komt er regelmatig. Ook voor zijn dochter Janine van Dijke kent de Oekraïne weinig geheimen. Janine werkte eerder al voor Vluchtelingenwerk Nederland. Zij spreekt vloeiend Oekraïens en ook vader Kees kan zich goed redden.

Als de bussen eenmaal zijn gearriveerd en de deuren open gaan is de spanning op de gezichten af te lezen. Bij sommige ook een blik van herkenning wanneer ze zo ver van huis in Montfoort Oekraïense mensen ontmoeten die ze al kennen. Moeders met kinderen, waarvan een groot aantal gehandicapt, worden geholpen door de leden van het Rode Kruis. Bleke kindergezichtjes dragen tasjes, een enkeling een knuffel. Zij gaan met hun begeleiders naar binnen waar een bed op ze wacht en ook nog eten dat door de vrijwilligers is klaargemaakt. Wat ze bij zich hebben is alles wat ze op hun vlucht hebben kunnen meenemen. De rest van huis en haard hebben zij achter gelaten evenals hun echtgenoten die in de Oekraïne zijn gebleven om het land te redden van de oprukkende Russische legers.

De beide buschauffeurs gaan naar de gemeentewerf om hun bussen te parkeren. Voor hen is er in Hotel Montfoort een kamer geregeld waar zij de nacht kunnen doorbrengen. Een van hen vertelt dat ze woensdagmorgen om acht uur weer vertrekken en via Duitsland en Polen naar de grens met Oekraïne zullen rijden voor een volgend transport. Een rit van bijna 2000 kilometer.

Morgen bij daglicht gaat de gemeente de vluchtelingen registreren en volgen er dagen van zoveel mogelijk rust en gewenning. Er zijn Oekraïense hulpverleners die de mensen helpen en begeleiden. De komende nacht zullen er ook twee mensen van het Rode Kruis blijven slapen en waar nodig hulp verlenen.

De gemeente Montfoort heeft daarmee als een van de eerste gemeenten in de regio een aantal vluchtelingen opgenomen. Maar Montfoort leunt nog niet achterover. Het Ondernemersfonds gaat door met de geplande activiteiten. Er wordt nog gekeken naar mogelijk nieuwe opvanglocaties, maar ook naar voedsel, kleding en straks scholing, recreatie en mogelijk werk.
Dit is nog maar een begin waarvan niemand weet waar het zal eindigen. Maar Montfoort is er klaar voor en heeft al laten zien waar samenwerking toe kan leiden.