Streetdance!

Op zich heb ik best gevoel voor ritme. In de discotheek weet ik me staande te houden en maak ik mezelf niet compleet belachelijk. Als het echter op danspasjes aankomt gok ik dat een haring met uitjes nog beter meekomt dan ik. Die heeft wat meer ‘schwung’, zogezegd. Toch stond ik op een zeer warme vrijdagochtend in een zaal met dames die aan streetdance doen. Even meedansen.

Superenthousiaste Mandy had een paar leuke choreografieën bedacht, die ze stukje voor stukje uitlegde. De warming up ging op zich prima en de dames waren zo vrolijk dat ik er helemaal zin in kreeg. Tijd voor het echte werk. Zoals gezegd werden de choreografieën stukje voor stukje voorgedaan en uitgelegd zodat wij het konden nadoen.

Eerst langzaam, dan sneller. Ik ging lekker, ik zat er aardig in en het ritme pakte me. Tot de eerste keer dat we de stukjes achter elkaar moesten dansen. Links, rechts, ehm….wat was links ook alweer? Hoofd omhoog of omlaag? Struikel niet over je voeten. Oooh, dat stukje was wél de linkerkant op (en ik ging natuurlijk naar rechts…) Uiteindelijk resulteerde het toch nog in een aardige dans als groep en dat gaf een beste kick. Heel gaaf om in de spiegel te spieken en deel uit te maken van een groep dames die een choreografie uitvoert. Ook erg knap om die passen te bedenken trouwens, je moet er maar op komen. Ik ben in de discotheek al blij als ik een drietal bewegingen kan herhalen en mezelf dus niet volledig belachelijk maak. We deden uiteindelijk drie dansen, waarvan ik er eentje echt niet onder de knie kreeg. Het begin ging nog wel maar daarna ging ik steeds uit de maat. Toen het dansje gefilmd moest worden bood ik mezelf maar aan, dan stond ik in elk geval niet op beeld.

Al met al was het een reuzegezellige vrijdagochtend, ik zag er wat tegenop maar heb me goed vermaakt. En wie weet, de volgende keer dat ik in een discotheek sta kan ik misschien wel wat meer ‘moves’ maken.

Merit van Schalkwijk

meritmaaktmee@gmail.com