Pubercoach helpt jongeren én hun ouders door de puberteit

IJsselstein - Veel ouders zullen het herkennen: de puberteit van hun kinderen is niet de makkelijkste periode. Gadisja Kajdouh startte daarom een jaar geleden Het Puberplein.

Met haar ervaring als personeels- en organisatieadviseur kwam ze erachter dat zelfs volwassenen nog invloed ondervinden van hun puberteit. “Daar wilde ik iets mee. De puberteit is een belangrijke fase. Door vroeg te signaleren kunnen problemen worden voorkomen.”
Het Puberplein richt zich op pubers, jong volwassenen, kinderen in echtscheidingssituaties en hun ouders. “Veel jongeren slaan zich prima door de puberteit heen, maar soms is begeleiding handig. Het gaat dan vooral om problemen rond onzekerheid en zelfbeeld, wat zich kan uiten in extreem stoer of opstandig gedrag of sociaal isolement. Het zijn vaak de ouders die hulp zoeken, want jongeren reageren vaak ‘Met mij is niets aan de hand.’”

De puberteit begint al vanaf het tiende jaar, met een hoogtepunt rond 17 jaar. “Uit studies blijkt dat de ontwikkeling kan doorgaan tot het dertigste jaar.” In de puberteit gebeurt veel. “Lichamelijk, maar vooral geestelijk. Een puber zoekt de weg naar volwassenheid. Wie ben ik? Wat kan ik? Wat wil ik? Hoe zie ik eruit? Leeftijdsgenoten worden belangrijk en er wordt afstand genomen van de ouders. Ze moeten belangrijke keuzes maken, bijvoorbeeld de schoolkeuze, en ook de snel veranderende maatschappij stelt steeds meer eisen. De jongeren zien er volwassen uit, maar in hun hoofd is het nog niet zo volwassen. Een jongere van 12 kan nog niet zo plannen als de maatschappij soms verwacht.”

De verschillen tussen jongens en meisjes: “Jongens zijn wat extremer in hun gedrag en zoeken de uitdaging en gevaar. En pestgedrag, waarbij meisjes meer onderhuids en manipulatief zijn.” En er zijn cultuurverschillen. “Nederland is de ik-cultuur, niet-westers is een wij-cultuur. Die jongeren voelen zich niet alleen gecontroleerd door hun ouders maar ook door familie en gemeenschap. Dat legt een druk op ze, waardoor dingen meer stiekem gebeuren.”

Ouders blijven hangen in hun adviezen – ‘Wij weten wat goed voor je is’ – terwijl de jongere zelf op zoek wil. “Daarmee is niet gezegd dat de mening van ouders en de grenzen stellen niet belangrijk zijn. “Integendeel. Jongeren luisteren echt wel, maar het gaat om de manier waarop er gecommuniceerd wordt. Juist in deze fase is het voor ouders moeilijk hun kind te ondersteunen. Meestal zijn een paar coachinggesprekken al voldoende en blijkt dat ouders en kinderen hetzelfde willen, maar elkaars taal niet spreken. Ik leer ze hun blinde vlek zien.”

Meer op puberplein.nl