Nog een week buffelen

Het einde nadert alweer van mijn vijfde en ook een na laatste schooljaar op de middelbare school. Ook na dit jaar moet ik tot de conclusie komen dat het weer heel erg hard is gegaan en kan daarbij nauwelijks geloven dat ik volgend jaar aan mijn examens zit. Nu resteren er nog negen toetsen die gemaakt moeten worden, onder het genot van de brandende zon op mijn voorhoofd. Presteren aan het ultieme einde van het seizoen, zo is gebleken bij FC Utrecht, blijft lastig, maar ik hoop het tegendeel te kunnen bewijzen en toch nog een week te buffelen. Afgelopen week heb ik met school een aantal excursies meegemaakt tijdens een zogenaamde projectweek.
We hebben bijvoorbeeld gemountainbiket door de bossen van Zeist en dat was wel iets wat voor herhaling vatbaar is. Het is een geweldig gevoel om op een smal pad met een noodgang tussen de bomen door te crossen en om steeds weer verrast te worden door nieuwe heuvels. Want in een bos rijdt je nietsvermoedend op je fiets en ineens kiepert je voorste wiel naar beneden en dan weet je dat je keihard naar beneden gaat, heerlijk. Helaas wist ik niet hoe mijn versnellingen werkten, waardoor de ketting van mijn fiets het zwaar te verduren had.
Naast het mountainbiken zijn we ook naar verschillende musea geweest, waaronder het Rijksmuseum in Amsterdam. En de wat moeizame combinatie van Bram Wijnholt en musea werd weer eens in die dagen goed onderstreept. Het is niet de plek waar ik graag ben, alhoewel ik mij voor verschillende kunst toch best kan interesseren. Want wanneer je een meesterwerk als de Nachtwacht ziet, ben je op dat moment toch erg onder de indruk, mede omdat het zo immens groot is.
Maar van de musea gaan we weer naar de leerboeken en daarbij hoop ik dat ik tijdens deze laatste loodjes voldoende energie en motivatie kan vinden, om vrij baan te krijgen richting de zesde klas én het eindexamen. De finish is in zicht.

Bram Wijnholt