Ambtenaren UW Samenwerking peppen elkaar op

Na de start van UW Samenwerking tussen IJsselstein en Montfoort in 2014 begint – na een meerderheidbesluit van de gemeenteraad – de ontvlechting van de samenwerking. Doorslaggevend waren de financiële en bestuurlijke problemen. Maar wat maakten de ruim 200 medewerkers van UW Samenwerking mee?

IJSSELSTEIN - Samengaan en vier jaar later ontbinden. “Een uitzonderlijke situatie voor de medewerkers die we niet nog eens willen meemaken”, vindt de ondernemingsraad (or). “We hebben het meeste moeite met het gebrek aan wederzijds vertrouwen. Hoe kon het gebeuren?” Vorig jaar werd een verbetertraject gestart. “Dat hebben we enthousiast opgepakt. Doorpakken – begrijpelijk onder voorwaarden – voelden we ook bij directie, colleges en onderzoeksbureau Berenschot.”

Terugblikkend: “We werden begin 2014 als twee organisaties bij elkaar gezet, onbekend met elkaars cultuur. Onze werkwijzen moesten samensmelten; dat duurt wel anderhalf jaar. Alles kan niet direct efficiënt doordraaien, zeker niet met opgelegde bezuinigingen. Er had juist geïnvesteerd moeten worden.”

In 2016 zaten de werknemers pas op één locatie. “In 2017 voelden we ons een organisatie. En nu moeten we weer uit elkaar.” De ontevreden raadsgeluiden over financiën en bestuursperikelen drongen wel door. “Dat gaf onrust, maar we bleven – bijna verbazend – professioneel bezig. Beide steden en de inwoners mochten niet de dupe worden vonden we.”

Betrokkenheid en loyaliteit waren enorm. “Ondertussen zagen we collega’s breken; de druk eiste zijn tol, maar we bleven elkaar oppeppen. We hebben ook wel eens moedeloos gezegd: ‘Laten we maar doorknippen, dan zijn we af van de ingewikkelde organisatie en onduidelijkheid.’ Toch pakten we door.” Wat erin hakte: “De ‘eenvoud’ waarmee het besluit werd genomen. We missen onderbouwing en toekomstperspectief.” Een enorme domper. “Is er geen andere vorm, zoals een bestuurlijke fusie of samen verder met andere gemeenten?”

De or adviseert een bestuurlijke fusie: “Één gemeente, desnoods met andere gemeenten erbij. De ontvlechting heeft forse impact op het personeel. Stel dat er weer iets fout gaat: dat is niet goed voor de mensen én het werk. Dat blijft onderbelicht.”
Ondanks alle emoties gaat het werk door in afwachting van wat gaat gebeuren. “Geen baanverlies, maar het vooruitzicht dat je straks weer teruggaat naar IJsselstein of Montfoort en afscheid moet nemen van collega’s.” De or zet zich in voor het personeel en een zorgvuldige aanpak.” De grootste wens: “Ons inzetten voor onze steden in een gezonde werkomgeving.”