Schitterend

Onlangs heb ik voor de derde keer op rij de EO-Jongerendag bezocht, een christelijk evenement dat jaarlijks terugkeert in de Gelredome. En dat stadion was juist dit jaar zo ontzettend confronterend voor mij, omdat niet Utrecht, maar Vitesse uit Arnhem Europa in gaat. Vol overgave en vertrouwen schreef ik eerder resoluut dat wij Europa in zouden gaan, maar helaas kwam ons seizoen toch echt tot een eind, na een ware wanprestatie in eigen huis. Maar goed, de EO-Jongerendag dus, dat was me weer het evenement wel. Wederom een fantastische show met een aantal erg goede artiesten en een boeiend en inspirerend praatje.

Het fenomeen van deze dag vindt plaats in de pauze, wanneer iedereen zich begeeft naar de Mac om daar de lege maagjes te vullen. Meestal sluit ik ook aan in deze absurd lange wachtrij, wat erg veel wegheeft van een wachtrij van de Efteling, maar dit jaar besloot ik het maar niet te doen. Niet omdat ik geen trek had in een lekkere Big Mac, maar omdat het dit jaar wel heel erg warm was. De temperatuur was de dertig graden zeker wel voorbij, en ik had echt geen zin om in die brandende zon te wachten voor een paar patatjes. Gelukkig had ik een goede voorraad aan eten aangelegd, waarmee ik zonder knorrende maag rustig de dag door kon brengen. Zo een evenement is altijd inspirerend en het is mooi om te zien hoeveel mensen er ieder jaar weer op af komen. Met 20.000 man lekker dansen, springen en zingen is toch schitterend?

Wat ook schitterend is, is dat de examens voor jullie allemaal zijn afgerond. Hopelijk krijgen jullie allemaal over een paar weken het goede nieuws te horen, ik duim in ieder geval voor jullie mee. Mij resteert nog een laatste toetsweek, negen toetsen die gaan bepalen of ik naar de zesde klas van het Vwo ga, mijn eindexamenjaar. Op dit moment sta ik er goed voor, maar om in die aanhoudende hitte nog te kunnen presteren, dat wordt een zware opgave. School is topsport.

Bram Wijnholt