Nog even lintjes
Algemeen
182
keer gelezen
“Hoi, ik ben Marco”. “Hoi, ik ben Rinus” – zo verliep mijn ontmoeting met Ridder Militaire Willemsorde Marco Kroon, in het gezelschap van een collega-veteraan die met Kroon in Afghanistan heeft gediend.
Kroon komt over als een heel gewone jongen, al moet ik bij het Korps Commandotroepen altijd denken aan een uitspraak die Wellington ooit deed over zijn eigen soldaten: vrij vertaald als ‘Ik weet niet wat de vijand van ze vindt, maar mijn God, mij maken ze bang!’.
Het is vreemd gesteld met onderscheidingen, bedacht ik onlangs bij de jaarlijkse lintjesregen. Een lieve IJsselsteinse dame die jaren lang het vuur uit de sloffen liep voor een sportclub kreeg terecht de versierselen van Lid van Oranje Nassau opgespeld. Maar een hogere ambtenaar die zich langdurig achter zijn bureau heeft verschanst, wordt bij zijn pensioen Ridder van Oranje Nassau. Jeroen Krabbé heeft heel veel gepresteerd als acteur en kunstenaar, Maar is het Commandeurschap van de Nederlandse Leeuw niet een beetje overdreven? Ik heb zelf als reserve-officier nooit één schot gelost buiten de schietbaan. Toch draag ik vier medailles, waarvan twee voor een waarnemingsmissie in Bosnië waarbij ik geen wapen heb aangeraakt. Voor militaire begrippen is vier medailles nog bescheiden. Een vriendin van mij is beroepsmilitair en veteraan. Ze is meerdere malen op uitzending geweest, en na 4 mei moet ze altijd in fysiotherapie vanwege de omvangrijke ijzerwinkel die ze moet meetorsen. Mijn voornaamste wapenfeit is een opmerking die ik maakte bij een ledenvergadering van de Friesche Elf Steden, waar ik nog altijd lid van ben zonder de Elfstedentocht ooit gereden te hebben, waarin ik onder luid applaus mijn verbazing uitte over het feit dat het Vierdaagsekruis een officiële militaire onderscheiding is, in tegenstelling tot het glansrijke Elfstedenkruisje. En waarachtig: bij het 100-jarig bestaan van de vereniging is het geregeld. Toch heb ik geen lintjeskoorts. Als iemand een lintje verdiende was het mijn lieve moeder. Ze heeft het nooit gekregen, maar ook niet gemist.
Rinus Verweij