Foei!

Een lezer van mijn columns noemt mij eens een ‘rechtse Maarten van Rossem’. Een half compliment, want Van Rossem is geestig en erudiet, al heeft hij niet zo vaak gelijk als ik. Maar rechts? Correctie: ondanks mijn sympathie voor enkele IJsselsteinse VVD-raadsleden ben ik geen VVD-fanaat.

Voorbeeld: de VVD is tegen hondenbelasting. Ik wil juist met hogere hondenbelasting het bezit van die harige, kwijlende huisvrienden ontmoedigen. De VVD wil wél hogere boetes op hondenpoep. Geloof me: áls een BOA al ooit een gespierde Tokkie met een valse vechthond zou betrappen, knijpt hij liever een oogje dicht en gaat hij risicoloos parkeerboetes uitschrijven.
Afkeer van honden - die ik al had voordat het konijntje van mijn dochter door een loslopende jachthond werd doodgebeten - is een opvatting die ik deel met onze moslim-medeburgers. Zij vinden honden onrein. En terecht. Wees eerlijk, als ik bij een kennismaking mijn neus tussen uw benen zou duwen om te ruiken, zou u mij laten arresteren, en gelijk heeft u. Waarom pikken we dit dan wel van honden? Omdat het geen mensen zijn maar dieren? Juist hondenliefhebbers vermenselijken hun viervoeters tot het absurde, getuige zinnetjes als: ‘Wat heeft het baasje nou gezegd? Foei!’ waarmee Fikkie wordt toegesproken. Ik voel plaatsvervangende schaamte als ik zo’n baasje geduldig zie wachten terwijl Fikkie in een onsmakelijke hurkhouding als een soort behaarde slagroomspuit een keutel produceert. Ik zou me nog minder schamen als ik daar zélf zat. En heus, honden zijn oerstom; als de postbode aanbelt bij de voordeur blaft Fikkie de hele buurt bij elkaar. Maar een kwaadwillende inbreker weet Fikkie moeiteloos te paaien met een biefstukje.
Tenslotte tóch een positief geluid: hulphonden hebben een heilzame uitwerking op getraumatiseerde veteranen, en blindengeleidehonden zijn hun gewicht in goud waard.

Rinus Verweij