IJsselsteinse kinderen blij met hun buurtgezin

Volgens Kinderombudsvrouw Margrite Kalverboer hebben kinderen het recht om in hun eigen vertrouwde veilige omgeving op te groeien. Dit is de basis voor een fijne kindertijd en een goed toekomstperspectief. Maar soms lukt dat even niet en dan is Buurtgezinnen een dankbaar steuntje in de rug.

IJSSELSTEIN – Bijvoorbeeld als een van de ouders wegvalt, waardoor het voor de overblijvende ouder even te zwaar wordt om alle taken uit te voeren die het opvoeden met zich meebrengt. Soms kan ook de combinatie van huishouden en werk een te grote belasting vormen en stress opleveren. Kinderen merken al snel – ook als er net over wordt gepraat – dat er problemen zijn. Het wordt is thuis wat minder gezellig, kinderen gaan zich zorgen maken en dat heeft zijn weerslag op hun welbevinden. In het boekje ‘Opvoeden doen we samen – Tien aanstekelijke verhalen van buurtgezinnen’, geschreven door coördinator Margret van Paassen, doen tien kinderen hun verhaal. Onder hen de IJsselsteinse Safia (10), Sophie (10) en de tweeling Mats en Madelon (13).

Safia’s moeder had hulp nodig omdat ze moet werken, een opleiding volgt en te weinig thuis is voor haar dochter. “Ik krijg nu veel aandacht in het gezin van Arja”, vertelt ze. “Ik ga er elke dinsdag na school heen en blijf er tot na het avondeten. Ik kan er spelen met hun puppy, de kat en we doen spelletjes.” En dan is er haar tweede steungezin, waar ze kennismaakte met leeftijdsgenootje Sophie. “Mijn moeder vroeg of ik het leuk vind als er elke donderdag een meisje zou komen om samen te spelen. Ik vond het geen leuk idee, omdat ik mijn eigen vriendinnetjes wil meenemen. Maar we doen spelletjes, springen trampoline en het is heel leuk. Gelukkig vindt Sofia mij ook leuk”, lacht ze. Ruzies zijn er niet: “We maken samen plannen wat we gaan doen en we lossen alles samen op.” Wethouder Bernd Roks, vader van twee kinderen van 5 en 7 vindt het knap: “Ik moet thuis wel eens scheidsrechter zijn”, biecht hij op.
Ook de vader van Mats en Madelon ging bij buurtgezinnen op zoek naar een steungezin. Mats zag het direct zitten. “Pa werkte veel en ik ging naar Gita en Erik, die drie zoons hebben, net iets jonger dan ik.” Enthousiast vertelt hij over de voetbalpartijtjes, zwemmen en de spelletjes die ze samen doen. “Ik ben de oudste”, vertelt hij trots. “Ik ga elke woensdag en in de vakantie mocht ik zelfs mee naar Texel.” Madelon kwam bij en ander gezin terecht, zonder kinderen. Dat vindt ze niet erg, want: “Ik kan soms wel eens chagrijnig zijn, en ik wel ergens anders ook mezelf kunnen zijn.” Bij haar steungezin vindt ze het heel leuk. “We doen samen elke maandag samen veel creatieve dingen, zoals batikken.”

Wethouder Roks is tevreden hoe buurtgezinnen draait. “Ik weet uit ervaring dat opvoeden niet meevalt. Buurtgezinnen wordt een structureel gefinancierd project. Ik word warm van de verhalen van de kinderen. Zij zijn een voorbeeld.”

www.buurtgezinnen.nl/ijsselstein