Terug van weggeweest

‘Achteraf gezien ben ik blij dat ik nog leef’

Ik ben terug van weggeweest en met een verhaal. Dit verhaal begon vorige week maandag toen ik met mijn klas de reis naar Rome ging.

Een culturele reis met een hoop kilometers en een hoop musea. Voor mij was het de eerste keer vliegen en dat bezorgde mij het nodige angstzweet. Achteraf gezien ben ik blij dat ik nog leef, maar ik moet zeggen dat het me alles meeviel. In de avonduren kwamen wij aan in de stad vol historie, waar je je een weg baant tussen gebouwen en herinneringen van duizenden jaren geleden. Ik moet zeggen dat ik deze reis erg indrukwekkend vond. Alle kolossale kerken en pleinen, grote fonteinen, ook degene die door Feyenoord-supporters was gemold, het was allemaal even mooi. De straatmuzikanten zorgden voor de geweldige sfeer in de stad.
Wij verbleven op een camping, die naast schitterende bungalows, ook ons eten regelde. Dan denk je bij de Italiaanse keuken: Jammie! Niets was minder waar. Wij kregen lunchpakketten waarvan je je afvroeg wat er mee was gebeurd en het avondeten was ook geen feest. Toch heb ik een keer lekker gegeten, tijdens mijn enige uren vrije tijd, bij Ristorante Nannarella, in Travestere, een pizza tonno waar je u tegen zei.
We hebben in vier dagen denk ik bijna alles kunnen zien. Van het Vaticaan tot het Colosseum en van het Pantheon tot de Spaanse trappen. Mijn voeten bestonden voor een deel uit blaren, met als gevolg dat het na een aantal dagen mij aardig opbrak. Toch heb ik mij staande weten te houden in de gigantische drukte van zo een antieke stad. Voor iedereen is het zeer aan te raden om hiernaartoe te gaan.
En als je dat doet, doe dan ober Ergis de groeten in Nannarella te Travestere. Jullie krijgen in ieder geval de groeten van mij. Ciao!

Bram Wijnholt