Vogels zijn net mensen

Vorige week schreef ik over de schapen die zich zo schaapachtig kunnen gedragen. Ik houd van de natuur. En menigmaal leer ik er belangrijke levenslessen uit. Niet voor niets zijn er duizenden spreekwoorden en gezegden over gemaakt. En ze zijn allemaal treffend en vol van waarheid over de mens en het leven. Deze ochtend zag ik opnieuw iets bijzonder in het weiland. Kijk maar met me mee en leer er wellicht iets van. Er zwermen hier altijd kauwen rond het huis en in de lucht. Het is vaak boeiend naar hen te kijken.
Vanochtend zat een groep in het weiland. Er was duidelijk iets aan de hand. Met mijn verrekijker kon ik zien dat een vogel werd aangevallen door de groep. Er werd gepikt en ik zag provocerend gedrag. De vogel die werd aangevallen zat in elkaar gedoken, vloog soms een stukje op in een poging te ontsnappen maar werd direct in de lucht weer neergehaald. Er zaten ook twee buizerds vlakbij. Het leek alsof de aangevallen vogel van hun soort was. De buizerds, die ook echte roofvogels zijn, keken toe. De kauwen hadden daardoor vrij spel. Toen de bedreigde vogel opnieuw opvloog pikten de kauwen opnieuw succesvol. Het leek een oneerlijke strijd. Daarna kon ik niet goed zien wat er gebeurde maar een tijdje later zag ik een buizerd op een hek zitten. De buizerd leek verdoofd, zijn veren verward. Hij heeft er uren gezeten. Er was geen kauw meer te bekennen en de rust in het weiland was weergekeerd. In dit kleine stukje weiland is het al niet veel anders dan elders in onze wereld. Is dit een herkenbaar plaatje van de politiek in onze stad? Of is het je eigen verhaal? Gaat het over pesten, macho gedrag en geldingsdrang? Dat mag je allemaal zelf bedenken. Maar laat de natuur wat vaker een spiegel voor je zijn. Daar kan je veel van leren.

Margreet Nagtegaal