Hij komt, hij komt

Stel je deze advertentie voor: “Pakjesbezorgservice met hoofdkantoor in Spanje zoekt medewerkers. Allochtonen genieten de voorkeur.” Prima, toch? Maar nu bestaat er écht zo’n bezorgservice, en die gaat zó ver met positieve discriminatie, dat 99% van de medewerkers ‘licht getint’ is.

De anti-discriminatie-lobby zou tevreden moeten zijn, maar nee: steeds vroeger begint het jaarlijkse gezeur. Volgens mij geen discussie, maar een obsessie: een probleem scheppen als afleiding van een moeilijker probleem. Non-integratie? Radicalisering? Criminaliteit? Onbelangrijk, éérst Zwarte Piet afschaffen! Verbijsterend dat beroepsactivisten zo snel een oeroude traditie omstreden hebben gemaakt.

Hopelijk blijft de IJsselsteinse Sint-intocht gevrijwaard van detectiepoortjes, demonstratievakken en schmink-instructies. De landelijke intocht hoeft voor mij niet meer. Bram van der Vlugt was mijn voorbeeld toen ik zelf voor Goedheiligman mocht spelen, met aankomst per boot bij sportpark IJsseloever, in dichte mist, Magisch! Maar later moest ik een keer achterop een motorfiets. Een aanslag op mijn bisschoppelijke waardigheid. Bijna even erg was de aankomst in een supersnelle Lotus. Met staf en mijter in een babyauto die maar 1 meter 20 hoog is. En dat kost anderhalve ton! Krom liggen om krom te mogen liggen, treurig. Maar Piet was gewoon zwart, en geen knecht maar een compagnon, die Sint behoedde voor vergeetachtigheid. Geen racistische karikatuur. Oh, die racisme-fobie! Jodekoeken zijn toch geen antisemitische uiting? Mijn ex hield van ‘negerzoenen’”, tegenwoordig verplicht ‘zoenen’ genoemd. Onbegrijpelijk. Als er Rinus-zoenen te koop waren zou ik apetrots een stapel dozen voor mijn vriendinnen aanschaffen.

Rinus Verweij