Feestdagen - geef even een knuffel

Terwijl sfeervolle kerstverlichting de straten in het hele land warm verlicht, de kleurrijke kerstdecoraties binnen hun gelederen strijd voeren om een plekje in de etalages en de kerstboom in de meeste huiskamers zijn tijdelijke ereplekje alvast inneemt, verkeert niet iedereen in een vrolijke feeststemming. Natuurlijk geldt dat voor de eenzamen onder ons, de daklozen en de zieken.
Maar waar die groepen wat meer in de “picture” staan, zeker tijdens de feestdagen, zijn er ook degenen die zich onder ons bevinden. Gewoon, tussen je collega’s, familie en vrienden.

Ze vallen niet zo erg op tussen alle feestvierders. Het lijkt alsof ze alles op orde hebben in hun leven: een aardige baan, een dak boven hun hoofd, een vakantie per jaar - soms twee -, getrouwd of een groep vrienden om hen heen en genoeg te eten en te drinken in huis. Zeker, dit zijn nu niet bepaald mensen waar je op het eerste gezicht veel medelijden mee zult hebben. Ze lachen, vieren feest, gaan uit…

Maar achter die façade schuilt bij sommigen een diep verdriet. Wanneer de radio zijn knusse kerstliedjes uitwasemt, kan een liedje als “Have yourself a merry little Christmas” een brok in de keel opleveren en dat komt niet van de zoveelste beker chocolademelk. En niet alleen liedjes krijgen dit voor elkaar…Momenteel is er een bepaalde supermarktreclame te zien op de televisie en in de bioscopen, waarbij zelfs de meest geharde stoere kerel een traantje moet wegpinken. Ja, die reclame inderdaad.

De vergeten groep waar ik op doel, betreft de mensen die al een tijd geleden hun ouders verloren hebben. De volwassenen die “allang over dat verlies heen moeten zijn”, omdat er al wat jaren verstreken zijn. En tja, ze zijn toch volwassen? Maar vooral tijdens de feestdagen komen die nostalgische gevoelens boven en het gemis naar wat ooit zo vanzelfsprekend was: heimwee naar je ouderlijk huis, een aai over je hoofd, je moeder die de tafel zo mooi dekte voor kerst…We weten niet precies welke mensen om ons heen hiervan last hebben, maar zullen we iets afspreken samen?
Geef de “gewone” volwassenen om je heen een extra knuffel tijdens deze dagen. Want ook zij zijn kinderen van iemand geweest. Laten we dat niet vergeten. En als ze ontroerd raken door jouw blijk van aandacht, kijk dan niet weg maar praat even met ze, voordat ze hun feestmasker weer opzetten. Misschien doet iemand dat ook ooit voor jou. En anders zit er niets anders op: vraag zelf om een kerstknuffel, want die kan iedereen wel gebruiken.

door Mireille Hendriks - T@lk of the taal