Van 17 naar 18

2019 is van start gegaan. De kerstvakantie achter ons en van luieren in bed terug naar de leerboeken. Er komen belangrijke weken aan als het gaat om school. In februari heb ik een toetsweek, de muziekavond en de presentatie van mijn profielwerkstuk. Oftewel: deadlines, stress en een tempo waar je u tegen zegt. En dat allemaal in een week of drie. De komende weken wordt dus keihard voorbereiden, waarin ik ook nog even mijn 18e levensjaar hoop in te luiden.

Ik houd het op één biertje

Op 19 januari 2001 op een vrijdag, rond een uurtje of half tien in de avond werd ik geboren. En nu komt dat moment steeds dichterbij dat ik mezelf eindelijk volwassen mag gaan noemen. Ik ben dat natuurlijk niet, maar op papier wel. Het is belachelijk wat je allemaal kan als je de grens van 17 naar 18 passeert. Stemmen, trouwen, rechtszaken aanspannen en ga zo nog maar even door. Je maakt vanaf dan eigenlijk pas echt deel uit van de maatschappij waarin je leeft. Toch kan je als tiener ook een hoop bewerkstelligen, maar dan wordt je door je gebrek aan levenservaring toch minder snel serieus genomen. Maar goed, ik ben dit jaar jarig op een zaterdag en dat is echt een verrijking. Niet naar school hoeven gaan en die schijnwerper op je te hebben, waarbij mentoren ook nog eens kinderachtige liedjes opzetten, je moet er niet aan denken. Dat is natuurlijk wel uit een goed hart, maar missen ga ik het niet dit jaar. Lekker uitslapen en het weekend inluiden met mijn eerste echte koude pilsje. Dat ik nog geen druppel alcohol op heb is natuurlijk niet waar, maar ik moet zeker zeggen dat ik aardig rustig aan heb gedaan, en mij vaak genoeg heb overgeven aan de 0.0 % biertjes. Een paar slokken van een halve liter Bittburger tijdens mijn verblijf in Dortmund een paar jaar geleden was al voldoende voor mij. De 19e januari ga ik eraan geloven, maar ik houd het op één biertje. Weer een moraal, drink met mate(n).

Bram Wijnholt