Scheiden doet leiden

Containers: blauw, groen of grijs; een zak voor het plastic afval, blik en drankkartons; een doos voor het glas, krat voor chemisch afval en dan hebben we nog textiel en meer. We kunnen tegenwoordig alles scheiden. Maar hoe meer je gaat scheiden, hoe meer ruimte je nodig hebt. Een uitdaging voor inwoners en voor de stad.

Het valt mij op dat veel buitenlandse steden andere keuzes maken in afvalscheiding. In Nederland staan openbare prullenbakken met één gat voor al het afval. In het buitenland zijn dit vooral multifunctionele afvalbakken met afvalscheiding. Het maakt het scheiden makkelijker en zorgt ook voor bewustwording bij de willekeurige voorbijganger die gedachteloos zijn afval kwijt wil. Een voorbeeld voor IJsselstein?

Wie leidt ons naar een afvalstraat dichtbij?

Ook met het gebruik van containers wordt anders om gegaan. In IJsselstein kennen we centrale grote containers voor glas, papier en kleding. Voor het restafval moet je meer moeite doen, want die containers zijn vaak alleen toegankelijk voor bewoners met een pasje. Het gevolg? Stapels zakken thuis of rondom de container. Natuurlijk: mensen kunnen hun gedrag aanpassen, maar we kunnen hen ook helpen. Zoals in het Utrechtse winkelcentrum Terwijde, dat beschikt over een afvalstraat met ondergrondse containers voor diverse afvalstromen, waar je met je gemak je zakken plastic, organisch afval, restafval, papier of glas kwijt kan. Voor iedereen toegankelijk. Afval scheiden is de eerste stap die leidt naar milieuvriendelijk leven. Hoe meer we gaan scheiden, hoe meer hergebruik van afval. Hoe mooi zou het zijn om overal in de stad ondergrondse afvalstraten te hebben voor alle soorten afval. Makkelijk en mooier dan die lelijke gele, groene, grijze en blauwe containers. Wie leidt ons naar deze straat?

Keesjan Steverink / klimaatneutraalijsselstein.nl