FC Oudewater weer in de pechhoek

CDW – FC Oudewater 2-1

De statistieken liegen niet. Voor de wedstrijd tegen CDW uit Wijk bij Duurstede beschikte FC Oudewater over 27 competitiepunten. Daarvan waren er liefst 20 op eigen veld bijeen gespeeld en slechts 7 op ‘vreemde bodem’. Tegenstanders in de afdeling West 1 zijn zich bewust van deze enigszins vreemde en verrassende verhouding. Hoewel verrassend? Ook in vroeger tijden op weg naar voetbalwedstrijden in de grote stad was een zekere vorm van provincialisme aanwezig binnen de selecties van zowel het voormalige Unio als OVS. Op weg naar Gouda stonden deze teams in wezen al met 0-1 achter. Er is wat water door de IJssel gegaan alvorens de grootste schroom kon worden afgeworpen en er zelfbewust werd geacteerd op de velden van West 2. Nu zorgt de gewenningsperiode met het Utrechtse voetbal voor uiterst wisselde resultaten. Tijd om minder eenkennig te worden! Wilde FC Oudewater nog iets van het seizoen maken, dan moest er een goed resultaat worden verkregen op 46 kilometer van huis waar een bijna volledige selectie van trainer Maurice Pot hen wachtte.

Slecht begin

Een beroerdere start van de wedstrijd tegen de nummer een was niet denkbaar. Het kunstgras bleek al in de allereerste minuut een struikelblok voor het rechter verdedigingsblok. Met als gevolg een snelle openingstreffer voor de Wijker Ingmar de Wit; 1-0. De bij de uitglijpartij betrokken Joost Miltenburg leek de zaak terstond recht te gaan breien, maar vond op het laatste moment een verdediger op zijn pad naar doelman Salih. Er ontwikkelde zich een gelijk opgaande partij, waarin geen van beide aanvalslinies ook maar iets wisten te creëren. De eerste rushes van Bart Griffioen werden allengs zichtbaar en nadat eerst Walter van der Neut met een onopgemerkte handsbal van scoren was afgehouden, werd het tweede optreden van Griffioen wel met een doelpunt bekroond. Hij ontdeed zich met grote snelheid van zijn opponent en leverde een dusdanige pass af dat de mee gesprinte aanvoerder Van Sprundel en zijn kompaan Nick van den IJssel onderling konden uitmaken op wiens naam de treffer mocht worden bijgeschreven. Het werd Van den IJssel; 1-1. Het deed het zelfvertrouwen van de gasten zichtbaar goed.

Corners

In een periodevol hoekschoppen die hierop volgde, toonde verdediger Joost Miltenburg zich nog de gevaarlijkste aanvaller. Hij kopte 5 minuten na de gelijkmaker op de lat boven Salih. Zijn collega Niek Sluijs deed dat in de 33e minuut bijna na. Hij miste het aluminium op een haar. Oudewater plooide in de periode tot aan het rustsignaal zichtbaar terug en wist hiermee de speelruimte voor Griffioen te vergroten. Dit had enkele gevaarlijke situaties voor het doel van de Wijkers tot gevolg. Om zich te verweren tegen deze dreiging werden enkele pittige overtredingen op de beweeglijke aanvaller losgelaten. Het eerste bedrijf eindigde met een zelfbewust optreden van Oudewater-doelman Arnold de Ruijter, Hij won een rechtstreeks duel van CDW’er Plantinga. Die hield er slechts een corner aan over; de vijfde.

Mindere herstart

Was de eerste helft nog geen minuut oud voordat er gescoord werd, bij de aanvang van het tweede bedrijf duurde het tweemaal zo lang. Eerst verscheen Griffioen nog met een solo bij de achterlijn ter hoogte van de eerste paal (geen afwerker op de juiste plek), de volgende aanval van de zijde van de thuisploeg leverde meteen een doelpunt op. Lars Mulder kon ter hoogte van de rand van de zestien ongemoeid uithalen en de niet echt harde uithaal verdween door een woud van spelers en de benen van De Ruijter over de doellijn; 2-1 (47e min). De jacht op de nieuwe gelijkmaker werd meteen in gang gezet. Met Mike Snel voor Nick van den IJssel werd Oudewater duidelijk de bovenliggende partij in deze confrontatie. Het scoren van de broodnodige doelpunten bleef echter het euvel. Zo werd een rebound van Griffioen door een grabbelende doelman Salih gestopt, belandde een inzet van Walter van der Neut in het zijnet en was de verlenging van een mooie vrije trap van Simon LaLau door Ivo Anbergen net niet zuiver genoeg; naast.

Van de schoen

De Ruijter had in zijn domein de smaak te pakken. Hij griste de bal van de voet van de doorgebroken Mulder. Door deze truc nog een aantal malen te herhalen hield hij zijn met risico spelende team in de wedstrijd. Dat leidde uiteindelijk niet tot het gewenste resultaat, want hoewel de ploeg uit Oudewater beter combineerde, zich technisch bekwamer toonde en de hartslag van CDW-trainer Pot omhoog wist te krikken, bleven scores uit. De gele kaart van de middag ging in deze fase naar Niek Sluijs na een onbeduidende reactie op een overtreding aan zijn adres. Het groter risico van de bezoekers kreeg ook gestalte in een mogelijkheid voor CDW’s Yoeri Lakerveld. Die zag zijn verre vrije trap zonder enige aanraking op de onderzijde van de linkerpaal belanden. De hoop op een beter resultaat (in de strijd om de derde periode) verdween pas bij het allerlaatste fluitsignaal van scheidsrechter Blommesteijn. Tot het laatste moment drong Oudewater met alle beschikbare manschappen aan. Een bres in de Wijkse verdediging wist het echter niet te slaan, alle hoekschoppen, vrije trappen en gevaarvolle inworpen ten spijt.

Opstelling Fusieclub Oudewater; Arnold de Ruijter, Walter van der Neut, Niek Sluijs, Joost Miltenburg, Djardo Boele (82, Bob Appels), Simon LaLau, Wouter van Sprundel (aanv), Ivo Anbergen, Nick van den IJssel (50. Mike Snel), Tim Goes, Bart Griffioen.