Code blauw

Het is typisch Nederlands. Of het nu zomer of winter is, elke dag willen we weten wat voor weer we krijgen, zodat we meer controle hebben op het leven. Ik denk tenminste dat dat de reden is. Ik doe er zelf net zo hard aan mee.

Als ik de was wil doen kijk ik of het de volgende dag droog is zodat ik de was buiten kan laten drogen. En als er regen komt stel ik mijn wasje gewoon een dag uit. Het weerbericht is een belangrijk nieuwsitem geworden. Tot in detail weten we waar de buien vandaan komen, de buien zullen vallen en de temperatuurschommeling gedurende dag en nacht. We weten het tegenwoordig gewoon. En als er dreigend weer op komst is krijg je code geel, oranje en rood. Dat is handig om te weten voor ieder die de deur nog uit moet. Zo’n code geeft je een extra verantwoordelijkheidsgevoel in wat je wel of niet doet.

Hitte is een ander ding

Terwijl ik deze column op zondagavond schrijf zijn de weerberichten voor komende dagen extreem hoog van temperatuur. Het kan zo maar meer dan 35 graden worden. Ik zou zeggen code rood! Maar dat doet het KNMI nu niet. Hitte is blijkbaar een ander ding. Dan treedt wel het hitteplan in werking maar geen code geel of rood. Het verkeer gaat zeker zuchten onder de hoge temperaturen. De wegenwacht wacht drukke dagen. En het gevaar voor mensen, kinderen en dieren die lang in een ongekoelde auto zitten is best groot. Het hitteplan is in feite ook een nationale waarschuwing voor hitte en de risico’s ervan. Een oproep om extra goed op te letten. Een kleurencode voor dit soort weer met hoge temperaturen zou wellicht meer tot onze verbeelding spreken. Zal ik daarom het hitteplan maar code blauw noemen? Vanwege de verfrissing van water wat dan zo nodig is en de strak blauwe luchten? Want volgens mij zijn de risico’s tijdens de extreme hitte minstens net zo groot als tijdens een zware storm? Of heb ik het mis?

Margreet Nagtegaal