Crisis!

Ik snap er niks van. Loop ik door de Benschopperstraat en dan zie ik tot mijn verbijstering mensen gezellig en rustig een kopje koffie drinken in het zonnetje alsof er niets aan de hand is.

Hallo allemaal, het is wél crisis, ja? De LDIJ is uit elkaar gedonderd, en niet zo’n beetje ook. Nou gebeurt dat wel vaker met fracties, coalities en colleges. Berlijn was nog niet uitgefikt of Stalin en Churchill lagen al met elkaar overhoop. Maar in ons vriendelijke stadje hoeven we toch geen oorlog te voeren? Ach, misschien moeten we het ook maar positief bekijken; een fles is half vol.

Laat Máxima, barones van IJsselstein, maar komen

De coalitie raakt dan wel haar meerderheid kwijt, maar we hebben er toch maar mooi twee nieuwe raadsfracties bij: de SDIJ en de lijst Willems.

Wat een variatie! Ik heb het al vaker gezegd: IJsselstein heeft veel overeenkomsten met Amsterdam. Onwillekeurig denk ik terug aan het begin van de 18e eeuw. Toen was het in IJsselstein pas écht een zooitje. Gelukkig kwam toen Marijke Meu als een reddende engel uit Leeuwarden. Als aangetrouwde Oranje was zij barones van IJsselstein, en ze maakte van die positie gebruik door de corruptie en bestuurlijke chaos in ons stadje met harde hand aan te pakken. Waarom zou dat niet nog een keer kunnen?

We hebben ook nu een aangetrouwde Oranje die zich barones van IJsselstein mag noemen. Juist: Koningin Máxima! Haar vader was minister onder de Argentijnse junta, dus ze weet uit eigen waarneming hoe je de boel eens even stevig naar rechts kunt richten. Ik zie het al helemaal voor me: hoe ze hier op werkbezoek komt en met haar allerliefste glimlach tegen een blunderend raadslid zegt: “Jij was een beetje dom...” Wie weet, misschien vindt dat raadslid dat nog heerlijk ook.

Rinus Verweij