Rondom de Oude Kerk

Tijdens mijn historische rondleidingen door IJsselstein sta ik altijd stil bij de Oude Nicolaaskerk.

De middeleeuwse banden tussen Amsterdam en IJsselstein, ontstaan doordat beide steden bezit waren van de familie Van Amstel, zijn zichtbaar in onze Oude Kerk die lijkt op een verkleinde kopie van de Oude Kerk in Amsterdam. Er is echter een groot verschil tussen beide kerken: in Amsterdam groeide rondom die kerk een hoerenbuurt en bij onze brave IJsselsteinse kerk is dat, voor zover bekend, niet het geval. Wel heb ik me door oudere IJsselsteiners laten vertellen dat de steunberen van de kerk op donkere zaterdagavonden beschutting boden voor vrijende stelletjes.

In Amsterdam groeide rond de kerk de prostitutie

Ik heb overigens geen moreel oordeel over prostitutie. Mijn enige ervaring ermee was in een schilderachtig straatje achter – jawel! – de Oude Kerk in Amsterdam, waar ik als jongeman met een onvervalst Mokums “Hallo schat!” werd begroet door een natuurgetrouwe kopie van Blonde Greet uit de film ‘Wat zien ik?’, waarin begin jaren ‘70 humorvol het ‘Amsterdamse leven’ werd geportretteerd. Ik ben na een “Goedenavond mevrouw” met rode konen doorgelopen. Tja, ik was nog grasgroen op mijn negentiende... De prostitutie ligt recentelijk weer onder vuur vanuit christelijke hoek, waar men pleit voor het strafbaar stellen van betaalde seks. Natuurlijk moeten uitbuiting en criminaliteit rondom prostitutie aangepakt worden, maar dat doel wordt niet bereikt door prostitutie in de illegaliteit te drukken. Het zou eerder van realiteitszin getuigen als men prostitutie zou behandelen als een vorm van therapeutische dienstverlening; mét strenge regels en garanties. Dat zou wel eens effectiever kunnen zijn dan relatietherapie. Maar begrijp me goed; er gaat niets boven een gelukkige relatie met wederzijds vertrouwen.

Rinus Verweij