De schaapskudde

Vorige week maakte ik een wandeling door het Ruige Weide park. Wat is het daar prachtig. Net toen ik mijn vriendin vertelde dat daar soms ook een kudde schapen loopt, kwam herder Huug Hagoort met een luidruchtige grasmaaier de bocht om het weiland in.

Mijn vraag dat we de kudde misschien net zouden zijn misgelopen werd negatief beantwoord. “Een eindje verderop loopt de kudde te grazen onder de hoede van twee vrouwelijke schaapherders.” En inderdaad, we kwamen de kudde met de vrouwelijke herders even later daar tegen. De twee nog jonge vrouwen stonden op hun herdersstaf geleund rustig naar de schapen te kijken. En wij naar hen. Het was een prachtig tafereeltje.

Een prachtig tafereeltje

In de kudde liep een schaap mank en de ene herder wilde het schaap graag van zijn zere poot afhelpen. Voorzichtig liep ze met een omleidende beweging richting mank schaap. Maar het schaap had haar en haar bedoelingen in de gaten. Tot twee keer toe probeerde de schaapsherder met haar ronde herdersstaf het schaap te tackelen. Maar helaas. De schaapsherder gaf het op en liep weer terug naar haar collega. We raakten met hen aan de praat en ze vertelden hoe ze schaapsherder waren geworden. Ze deden het gewoon naast hun vaste baan. “De stem van herder Huug kennen de schapen heel goed hoor, maar op onze stem reageren ze nog niet zo goed.” Prachtig hoe een schaap de stem van de herder kent. “Straks hebben ze hun buik vol gegeten en dan lukt het waarschijnlijk wel.”
Wat is het toch bijzonder dat je zo’n kudde schapen in zowel Oudewater, Montfoort en Linschoten gewoon tegen kan komen. Ik heb altijd al wat gehad met schapen en hun schaapachtige gedrag is voor mij altijd weer een spiegel. Regelmatig lach ik hartelijk om hun stomme geblaat en kuddegedrag. Dankjewel Huug dat we van je kudde hier mogen genieten!

Margreet Nagtegaal