Anita mijmert over nieuw perspectief: voor haar Montfoort

Net als overal zijn er ook in Montfoort veel mensen die gebruik maken van Facebook. De rubriek ‘Je bent Montfoortenaar als...’ is erg populair. Enerzijds gevuld met zinnige, soms wat minder zinnige, berichten. Anderzijds gebruikt om al dan niet terechte frustraties af te reageren. Deze week trok een bijzonder bericht van Anita Maurix de aandacht.

Montfoort - Zij valt meteen met de deur in huis en begint: “Laat mij bekend staan als een vage gast, maar vanmorgen liep ik weer eens door het stadje. Dan denk ik, droom ik, mijmer ik: “Weer verliefd op mijn stadje...” dat is wat ik wil...niet verhuizen, maar weer in de juiste mood geraken. Ik voel dat de basis goed is, maar er moet een bezem door. Nieuw perspectief....niet blijven hangen in wat was maar in wat komen kan....”

Anita zoekt naar samenhang tussen oud en nieuw. Tussen wat is geweest en de toekomst, maar vooral tussen de resterende ondernemers en inwoners onderling. “Wij zijn als consumenten behoorlijk verwend. Het hoeft niet allemaal zo statig. Maak eens plannen. Waar wil je als gemeenschap naar toe’’, licht zij toe in een interview. ‘’Denk daarbij eens aan de gezamenlijke kennis en creatieve kundigheid. We moeten niet met z’n allen gaan praten over wat er niet mogelijk is. Dat is erg makkelijk en zal een hele lange lijst opleveren, maar laten we het juist hebben over wat er wel kan. We kunnen met z’n allen veel pro actiever zijn. Zelf gaan inventariseren, brainstormen, mindmappen, focussen.”

Voor Anita was en is het niet meer dan een grote mijmering, die spontaan ontstond. Terwijl ze aan het schrijven was, kwamen de ideeën gewoon naar boven borrelen. “Ik ben niet de aanvoerder van dit alles. Ik ben alleen maar de mijmeraar, de denker. Intussen zie ik ook hoe simpel het is om dit alles op te schrijven en te laten verworden tot een grote wensenlijst. Kijk daarbij ook eens naar de demografische samenstelling van onze prachtige gemeente. Welke mooie dingen kunnen daar nog uit voortkomen? Laten we in ieder geval eens beginnen met voorbij het NEE te kijken. Zie niet meteen overal drempels.”

Terwijl Anita aan de keukentafel voortkabbelt, ontstaan er spontane ideeën. Zo denkt ze aan het Doelenplein waar je een clubhuis kan bouwen dat ook dienst doet als ontmoetingsplek en een grote maandmarkt bij het tuincentrum. Het gaat Anita vooral om ‘het huis’ waar wij allemaal graag willen wonen en de mensen mogen daarin best een eigen kamer hebben. “Het klinkt nu allemaal nog als een kakofonie, een allegaartje, maar het is pas het begin. Laten we vooral nog niets gaan invullen, maar gewoon lekker mijmeren en brainstormen en eens zien waar dat toe leidt.”

Ze is er stellig van overtuigd dat Montfoort weer uit zijn as zal herrijzen. De eens zo bloeiende stad is hard toe aan vernieuwing, maar vooral aan positiviteit. Voor wie met Anita hierover van gedachten wil wisselen staat haar speciale e-mailadres ter beschikking:
vagegaste@gmail.com
(Let op: vagegaste zonder N)