Olifantenpaadjes

Ergens in de VS is een parkbos aangelegd zonder paden. De inwoners van de stad waren ziedend, tot de architect vertelde dat de paadjes spontaan in het gebruik zouden gaan ontstaan. Geplande olifantenpaadjes dus. En zo geschiede. Ik heb er uitgebreid op gegoogled maar kon dit verhaal van een vriend nergens vinden. Zou het waar zijn, zou het kunnen?

Elke dag als ik naar Oudewater fiets kom ik langs een bocht die met een olifantenpaadje is afgesneden. Omdat het nogal modderig is vermijd ik het, maar anders zou ik ook afsnijden. Het hekje, dat gebruik van het olifantenpaadje moest vermijden, is vakkundig ontweken. Ik vind dat wel grappig. We spenderen veel geld aan het ontwerpen van een pad, om in het gebruik te zien dat het toch slimmer kan. Tja, dan plaats je een hek.

Tja, dan plaats je een hek

Heet een olifantenpaadje zo omdat die beesten a) zo slim zijn, b) een sterk geheugen hebben, of c) zich door niets laten tegenhouden. Als ik naar de mens kijk neig ik naar a. Niet de individuele, maar de collectieve slimheid. Ik vind dat heel optimistisch. Zo’n paadje is toch de ultieme uiting van het beter weten en het bewijzen ook.
Zaterdag, in de auto, luisterend naar De Taalstaat op de radio, kwam een Nederlands liedje voorbij met de tekst “Kerstmis, met zijn allen heerlijk eenzaam”. Velen zullen dit herkennen. Dat je net geen echt contact maakt, net geen echt gesprek. Dat gaat vaak ook veel beter met zijn tweeën.
Ik wens u de komende feestdagen toe dat u een fijn gezelschap om u heen verzamelt voor warme, smaakvolle en gezellige uren, thuis, bij vrienden, in de kerk en bij talloze verenigingen. Ik wens u tevens toe dat u daarin uw persoonlijke olifantenpaadje weet te bewandelen zodat u in ieder geval bij uzelf thuis kunt komen. En wie weet vinden we in het nieuwe jaar de vrijheid om met elkaar olifantenpaadjes te creëren.

Wethouder Bob Duindam - Oudewater