Ik wens je moed
Algemeen
217
keer gelezen
Vorig jaar stuurde ik met de jaarwisseling naar veel van mijn vrienden de tekst van een lied dat ik ken. De titel ervan is ‘Ik wens je moed’. De tekst gaat ongeveer zo; Ik wens je moed. Moed om te schreeuwen. Moed om te praten. Moed om de stilte in jou toe te laten. Moed om te huilen. Moed om te kloppen wanneer je wilt schuilen. Moed om te dragen. Moed om de sprong in het diepe te wagen. Moed om te vechten. Moed te bezwijken. Moed om eens in de spiegel te kijken. Moed om te schijnen. Moed om te streven. Moed om je helemaal over te geven. Moed om te danken en moed om te vertrouwen. Moed om te breken en om te bouwen. Moed om te vallen en op te staan.
Moed om te vallen en op te staan
Ik vind het een prachtig lied en vond het heel toepasselijk om de tekst als nieuwjaarswens rond te sturen. Niet wetend dat ik juist dit jaar zelf veel moed nodig zou hebben. Er was veel verdriet. En er was de lange behandeling van kanker die pas sinds een week afgerond is. Gelukkig kan ik met nieuwe hoop het nieuwe jaar ingaan. Maar die moed had ik in 2019 keihard nodig. En misschien jij ook wel. Ik draag hem nu op de drempel van 2020 ook weer mee het nieuwe jaar in. In mijn rugzak waar ik mijn hoop en verwachtingen, mijn dromen en streven, mijn geloof in het leven ook heb gestopt. Natuurlijk wens ik alle lezers al het geluk van de wereld toe, gezondheid en voorspoed voor iedereen. Maar een portie moed zal iedereen ook in het nieuwe jaar nodig hebben. Moed om te kiezen. Moed om te rennen. Moed om kleur te bekennen. Moed om te vechten. Moed om te schijnen. Moed om te blijven, moed om te gaan. Moed om het nieuwe jaar met al zijn uitdagingen in te gaan!
(De tekst is van een lied van Elisa Mannah en Martin Brand.)
Margreet Nagtegaal