Moorkop 2

Ik ben nog een beetje beduusd van de vele reacties op mijn moorkopcolumn. Kennelijk een gevoelig onderwerp. 

Iemand die mijn ‘Weg met de moorkop’ serieus opvatte, verweet mij politieke correctheid en vond mij een deugmens. Deze reactie hangt nu ingelijst boven mijn bed. Voortaan kan ik daarmee élke politieke ruzie met mijn linkse vriendin in de kiem smoren.

Een Facebookvriend wees erop dat jodenkoeken niet naar een volk maar naar een bakker vernoemd zijn.

Je moet ook al oppassen met teksten in liedjes

Dat wist ik ook wel, maar ik bedoelde dat activisten totaal niet geïnteresseerd zijn in de herkomst van de traditie of benaming waartegen ze ageren.

Het bewijst maar weer hoe je moet oppassen met teksten; ook in liedjes. Ik lette daar vroeger ook al op.

Soms was het loos alarm. De ‘kleine jodenjongen’ van volkszanger Manke Nelis bleek bij beter luisteren over een jodeljongen in de bergen te gaan.

Nu was Tirol vroeger wel een broeinest van antisemitisme, maar dat terzijde. ‘Hey, Jew, don’t make it bad’ van de Beatles klonk als een dreigende vermaning aan joden om zich rustig te houden, maar gelukkig: het ging over iemand die Jude heet. Onschuldig, zolang je het maar niet op zijn Duits uitspreekt.

Maar ter zake: ik hoop dat de IJsselsteinse bakkers gewoon moorkoppen blijven verkopen, al vind ik roomkop wel een speels anagram (ander woord met dezelfde letters).

Je zou er ook rookmop van kunnen maken, hoewel: dat lijkt wel érg veel op roetmop. Niet doen dus. Dan kun je beter de destijds omstreden negerzoenen - inmiddels flauwtjes tot zoenen omgedoopt - regenzoenen gaan noemen. Ook een anagram; met verwijzing naar de klimaatverandering.

Rinus Verweij