Linschoten steekt Ilse Menting hart onder de riem

De dreigende sloop van Dorpshuis De Vaart houdt de gemoederen steeds vaker bezig. Voor de vele gebruikers van De Vaart een reden te meer om zaterdagavond de uitbaatster Ilse Menting een hart onder de riem te komen steken.

Linschoten - Buiten het Dorpshuis De Vaart zitten corona-proof, een groot aantal leden van het Linschotense verenigingsleven. De klaverjasclub, de biljartvereniging, Ludiek, Volleybal, de Ma-Mi groep, Jan Claussen, LiBel, Harley Davidson ‘t Centrum en een Marokkaanse afvaardiging waren speciaal naar het dorpshuis gekomen om Ilse Menting te steunen. Ilse wist van niets en was verbaasd zoveel bekenden te zien. ‘s Middags had een groep Marokkanen op haar verzoek een grote Tajine-maaltijd gemaakt die rond vijf uur smakelijk werd verorberd. Boy Derksen en Lonneke Benninghof hadden de avondbijeenkomst georganiseerd, daarbij geassisteerd door Ki-Sook Kautz. De inclusiviteit van Ilse voerde in alle toespraken de boventoon. Huidskleur, geaardheid, religie, jong of oud, iedereen is bij haar welkom. Ze biedt een veilige haven en iedereen voelt zich er ook veilig. Ze is liefdevol, doch rechtvaardig. Een groep Marokkanen die lange tijd als een soort ‘hangjeugd’ op het plein voor De Vaart vertoefde haalde ze toen het regende naar binnen. Sindsdien hebben ze daar een eigen plekje. Ze drinken thee en voelen zich er thuis. Moussa Harmachi en zijn broer Driess hebben 4,5 uur in de keuken gestaan om de Tajine te maken.
De sloop van het Dorpshuis maakt straks aan dit alles een einde. Ilse werkt er nu zes jaar, eerst nog met Paul van Eijk en de laatste drie jaar alleen. Ook de verenigingen maken zich grote zorgen over hun toekomst. Zij vinden de gemeente in deze niet erg coöperatief en vaag en traag met informatie. Is dit dan de spreekwoordelijke stilte voor de storm, lees: sloopkogel?