Reaal-iteit
Algemeen
339
keer gelezen
Soms voel ik me een Donna Quichot. Zo ook als de jaarlijkse polissen van mijn drie begrafenisverzekeringen weer op de mat vallen. Het moet maar eens afgelopen zijn. n daarmee bedoel ik niet mijn leven. Dus ik klim in de pen naar de verzekeringsmaatschappij.
Beste mensen,
Mijn moeder heeft zestig jaar geleden voor mij drie begrafenisverzekeringen afgesloten. Waarschijnlijk was ze bang dat dat tere kindje in die wieg vroegtijdig aan haar einde zou komen. Datzelfde heeft ze gedaan bij mijn vier zussen. Al zestig jaar lang vallen iedere keer weer drie polissen bij mij op de mat.
Strijd tegen bureaucratische papieren windmolens
Dus ik bel een van uw medewerkers, die me vertelt dat er veel mensen zijn met meer begrafenispolissen bij eenzelfde verzekeringsmaatschappij. Ik vraag haar die om te zetten in één polis, omwille van het milieu. Het aanmaken en versturen van maar één polis kan de klimaatdruk weer verlichten. Als alle verzekeringsmaatschappijen dat doen, is dat toch weer een stap in de goede richting. Maar de enige optie volgens uw medewerker is het afkopen en omzetten van de polissen, wat me 40 procent van de poliswaarde kost. Een flink bedrag, toch? En één vogel maakt nog geen zomer als ik het toch zou doen om een schoon geweten te hebben. Omzetten in één polis betekent voor uw organisatie: minder jaarlijks terugkerende administratieve rompslomp, dus minder kosten. Het kan toch niet zo zijn dat de wereld naar de knoppen gaat vanwege onnodige bureaucratie? Wilt u hier eens over nadenken, om het verschil te gaan maken? Omwille van al die tere kindjes die nog geboren gaan worden en die hopelijk net zo oud worden als ik.
Met vriendelijke groet - wordt dit vervolgd.
Marie-José de Zeeuw
KlimaatneutraalIJsselstein.nl
de duurzaamste column