ZZP’ers weigeren bij de pakken neer te zitten
Algemeen
176
keer gelezen
Het lijkt ideaal, voor jezelf beginnen. Je bent je eigen baas, bepaalt je eigen werktijden en je hebt afwisselende klussen en klanten. Maar wat gebeurt er nu de coronacrisis hard heeft toegeslagen en veel zzp’ers zonder werk en inkomen thuis zitten?
IJsselstein/Lopik - Evert Nagel (58) uit Lopik kan erover meepraten. Na een dienstverband van 29 jaar bij KPN wordt hij eind 2015 boventallig verklaard. Hij besluit om naast het zoeken naar een nieuwe baan ook te kijken of hij als zelfstandig ondernemer aan de slag kan. Dit blijkt een goede zet, en hij heeft al snel een mooie klus als projectmanager bij een ICT-project te pakken. “Sinds die periode heb ik eigenlijk zelden zonder werk gezeten.” Maar dan dient de coronacrisis zich aan en het werk stopt. Ook nu gaat Evert niet bij de pakken neerzitten. Hij meldt zich bij de GGD in Utrecht als tester/bemonsteraar. “Heel ander werk, maar heel erg leuk door de verschillende contacten die je hebt.” Hij ziet het als een win-winsituatie. “Ik heb werk, hoef geen beroep te doen op overheidsregelingen zoals de Tozo, en ik doe iets nuttigs voor de maatschappij.” Inmiddels is hij weer aan een nieuwe opdracht als projectmanager bij een gemeente begonnen, maar hij blijft het werk bij de GGD voorlopig een aantal uur per week doen. “Ik vind het werk te leuk om nu al op te zeggen.”
ZZPijl
Evert heeft zich aangesloten bij ZZPijl, de vereniging voor zelfstandig ondernemers in de regio IJsselstein, Lopik en Krimpenerwaard.
Deze club organiseert onder meer bijeenkomsten en netwerkborrels voor zelfstandig ondernemers. “Leerzaam en gezellig”.
En niet onbelangrijk: ZZPijl zit in het Economisch Platform van de regio’s en geeft op deze manier de eenpitter een stem.
Schilderen als uitlaatklep
Ook Marjan Wildeboer (52) uit IJsselstein is als zzp’er aangesloten bij de vereniging. Marjan studeerde aan de kunstacademie in Utrecht. Als grafisch vormgever houdt ze zich bezig met ‘creatie en vormgeving van alle communicatie die geschreven, geprint, gedrukt en online gepubliceerd wordt.’ Ze ontwierp ook de website voor ZZPijl. Marjan is al ruim 22 jaar zelfstandig ondernemer. Maar ook zij heeft nu veel minder werk. Vlak voordat de crisis begon en de scholen dichtgingen, werd ze benaderd door Kunst Centraal om teken- en schilderlessen te gaan geven op een aantal basisscholen in IJsselstein. Iets waar ze enorm veel zin in had. “Maar dat staat nu even in de ijskast.” Net als haar lessen voor de KPIJ. Ze grijpt deze periode vooral aan om te studeren en bij te leren. Normaal gesproken heeft ze daar weinig tijd voor. “En ik schilder veel.” Schilderen en tijd in de natuur rondbrengen zijn voor haar een goede uitlaatklep. Hoewel de hele situatie voor beiden natuurlijk de nodige stress oplevert, is opgeven geen optie. “Je moet er toch zelf iets van maken.”
Voor meer info over ZZPijl en de aangesloten professionals: www.zzpijl.nl